Κι όμως υπάρχει μαγεία… και η πιο ισχυρή μορφή της είναι η Μουσική!

Η επονομαζόμενη και ως Απολλώνια Τέχνη, η Μουσική, έλαβε το όνομα της φυσικά από τις Μούσες, των οποίων και ηγέτης ήταν ο Θεός Απόλλων (Μουσηγέτης).

Η Μουσική ιστορικά χρονολογείται και εξελίσσεται παράλληλα με τη Γλώσσα και επιτρέπει στους ανθρώπους να εκφραστούν και να ερμηνεύσουν το σύνολο των εκφάνσεων της ανθρώπινης ύπαρξης μέσω του Μουσικού Λόγου.

Η Μουσική παίζει επίσης σημαίνοντα ρόλο στη διδασκαλία του Πυθαγόρα και αργότερα του Πλάτωνος. Οι ίδιοι θεωρούσαν τις μουσικές σπουδές εξέχουσας σημασίας καθώς μέσω της μουσικής αρμονίας ξεδιπλώνονταν εκτός από συναισθήματα, μαθηματικοί και συμπαντικοί νόμοι.

Είναι προφανές ότι αυτή η τέχνη συνοδεύει τον άνθρωπο σε όλες τις φάσεις της εξέλιξής του και μάλιστα εκφράζει και την ατμόσφαιρα της εκάστοτε εποχής ανάλογα με την περίσταση στην οποία εμφανίζεται.

Αποτελεί ένα αίνιγμα το πώς ένα μουσικό κομμάτι είναι ικανό να μας ταξιδέψει στον παρελθόν, όταν είναι ταυτισμένο με τις αναμνήσεις μας. Όπως επίσης είναι ικανό να μας κάνει να κλάψουμε, να γελάσουμε, να ερωτευτούμε και να ταξιδέψουμε.

Με ένα μαγικό τρόπο η μουσική ασκεί μία παντοδύναμη μαγεία στην ψυχή μας.

Αν προσπαθήσουμε να το αναλύσουμε, θα βρούμε πίσω από τις νότες, τα μουσικά όργανα και τη φωνή, μία “λογική μαγεία”. Παρόλο που ο άνθρωπος κάνει πολλά παράλογα πράγματα πάνω στον Πλανήτη, ωστόσο έχει και τη λογική ικανότητα. Ο λόγος, δηλαδή οι αναλογίες που υποκρύπτονται παντού στο Σύμπαν, είναι κάτι από το οποίο ο άνθρωπος θα έλκεται πάντοτε.

Όπως και στα μαθηματικά, που αποτελούν μέγιστο επίτευγμα της λογικής, έτσι και στη μουσική οι αναλογίες είναι το παν διότι καθορίζουν την τελική Αρμονία σε ένα μουσικό κομμάτι.

Μυστικιστικά, υπάρχουν κι άλλοι κρυφοί δεσμοί των μουσικών αναλογιών με ολόκληρο το Σύμπαν, το οποίο διέπεται από το Λόγο.

Σύμφωνα με μελέτες, ορισμένα είδη μουσικής (όπως Μότσαρτ και όχι μόνο) είναι ικανά να βελτιώσουν τη νευροφυσιολογία του εγκεφάλου και να αυξήσουν την απόδοση στα μαθηματικά για παράδειγμα.

Οι αρχαίοι πίστευαν επίσης πως όσοι αγαπούν την Μουσική και ταυτόχρονα μπορούν να δουν το κάλλος που αυτή προσφέρει, έχουν φυσική προδιάθεση για ευγένεια και αρμονική συμπεριφορά.

Η ζωή μας η ίδια έχει ένα ρυθμό, όπως και οι μέρες, οι μήνες, οι εποχές και ο ίδιος ο Ήλιος που ανατέλλει και δύει με μέτρο. Έτσι λοιπόν εκείνοι που αντιλαμβάνονται το ρυθμό, βρίσκονται σε αρμονία με το περιβάλλον.

Στην εποχή της εικόνας, δε θα πρέπει να ξεχνάμε πώς λίγη ώρα την ημέρα αφιερωμένη στην αγαπημένη μας μουσική, μας προσφέρει επαφή με τον βαθύτερο εαυτό μας και μας κάνει καλύτερους και πιο λογικούς ανθρώπους.

Της Ιωάννας Θεοφιλάκου
Πηγή: enallaktikidrasi.com