Τη θυμούνται μόνο για την Κακομοίρα. Κανείς δεν θυμάται πως ξεκίνησε από την Αίγυπτο, 13 χρονών

Ξεκίνησε στην Αίγυπτο, έπαιξε πρώτη τη Μαντάμ Σουσού, και έμεινε στην ιστορία ως η Δέσποινα της Κακομοίρας.
Τη θυμούνται μόνο για την Κακομοίρα. Κανείς δεν θυμάται πως ξεκίνησε από την Αίγυπτο, 13 χρονών

Το όνομά της έχει γίνει σχεδόν συνώνυμο με τη φιγούρα της κουτσομπόλας προξενήτρας στην ταινία «Της Κακομοίρας». Οι περισσότεροι τη φωνάζουν απλώς “η κυρά Δέσποινα”. Λίγοι όμως γνωρίζουν πως η Μαρίκα Νέζερ ήταν ήδη μια θρυλική μορφή του ελληνικού θεάτρου όταν μπήκε στον κινηματογράφο.

Γεννήθηκε το 1906 στην Κωνσταντινούπολη, σε οικογένεια που είχε συνδέσει το όνομά της με την ίδια την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Ο παππούς της, Χριστόφορος Νέζερ, ήταν υπασπιστής του βασιλιά Όθωνα. Η μητέρα της, Κλεοπάτρα, ήταν ηθοποιός και μίμος. Το θέατρο κυλούσε στις φλέβες της.

Σε ηλικία μόλις 13 ετών, βρίσκεται πάνω στη σκηνή — όχι στην Ελλάδα, αλλά στο Κάιρο. Ήταν ακόμα παιδί όταν ξεκίνησε να παίζει επαγγελματικά σε μουσικές παραστάσεις και επιθεωρήσεις, με το καλλιτεχνικό δίδυμο “Τα Νεζεράκια” μαζί με την αδελφή της Κατίνα.

Ήταν η εποχή που οι ελληνικές κοινότητες της Αιγύπτου ακμάζουν και το θέατρο έχει περάσει στα καμπαρέ, τις οπερέτες και τις επιθεωρήσεις. Η Μαρίκα ξεχωρίζει. Όταν επιστρέφει στην Ελλάδα, είναι ήδη έμπειρη. Έχει στα πόδια της σκηνή, χειροκρότημα και ρόλους.

Το 1927 εμφανίζεται με τον θίασο του Παπαϊωάννου και παίζει σε έργα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη. Σύντομα, γίνεται βασικό πρόσωπο των επιθεωρήσεων της Σοφίας Βέμπο. Δεν ήταν πρωταγωνίστρια — ήταν «καρατερίστα». Ηθοποιός που σε κλέβει από την πρώτη φράση, με την καθαρότητα και την ψυχή της.

Το αποκορύφωμα της θεατρικής της καριέρας ήρθε με τον ρόλο της Μαντάμ Σουσούς, της νεόπλουτης με τις φαντασιώσεις μεγαλείου. Ήταν η πρώτη γυναίκα που ερμήνευσε ποτέ τη Σουσού, πριν τη Γεωργία Βασιλειάδου ή άλλες μεταγενέστερες.

Έπαιξε σε δεκάδες ταινίες — από την «Εισπράκτωρ 007» μέχρι τον «Πουσκας των Πετραλώνων». Όμως ο ρόλος που έμεινε χαραγμένος ήταν στη «Κακομοίρα» του 1963, δίπλα στον Χατζηχρήστο. Εκεί, η Μαρίκα Νέζερ έδωσε την πιο λαϊκή, πιο αυθεντική μορφή της παλιάς γειτόνισσας.

Τα τελευταία της χρόνια, όμως, δεν είχαν καμία σχέση με τη λάμψη της καριέρας της. Ήταν κατάκοιτη, μαζί με την επίσης κατάκοιτη κουνιάδα της, μακριά από τα φώτα και τις τιμές. Πέθανε το 1989, σχεδόν ξεχασμένη. Στην κηδεία της παρευρέθηκαν ελάχιστοι.

Και όμως, είχε υπάρξει παιδί-θαύμα, είχε παίξει στην Αίγυπτο, είχε σταθεί δίπλα σε μεγαθήρια, είχε ενσαρκώσει ρόλους που τώρα θεωρούνται ελληνική παράδοση. Και στο τέλος, έμεινε στη μνήμη μόνο ως «η προξενήτρα της Κακομοίρας».

Συντάκτης: Γρηγόρης Κεντητός
πηγή:sporttime.gr