Τάκης Χάλας: Η τραγική μοίρα του πιο γνωστού νάνου του ελληνικού κινηματογράφου

Ο Τάκης Χάλας, ένας εξαιρετικός Έλληνας ηθοποιός, είχε μια σύντομη καριέρα που του χάρισε αξέχαστες στιγμές. Παρά το γεγονός του νανισμού του, ο Χάλας δεν επέτρεψε ποτέ στο ύψος του να τον περιορίσει. Με την αυτοσαρκαστική του φύση, το μετέτρεψε σε ένα από τα ιδιαίτερα ταλέντα του.

Έγινε ευρέως γνωστός τη δεκαετία του ’80 μέσα από βιντεοκασέτες, όπου συμπρωταγωνίστησε με τους Στάθη Ψάλτη, Θανάση Βέγγο, Κώστα Τσάκωνα, Απόστολο Σουγκλάκο και άλλους. Απολάμβανε επίσης επιτυχία σε επιθεωρήσεις, κερδίζοντας την αγάπη και τον θαυμασμό του κοινού. Ενώ κάποιοι μπορεί να τον λυπήθηκαν λόγω του νανισμού του, ο Χάλας ήταν πάντα περήφανος για την ιδιαιτερότητά του.

Παρά την επιτυχία του, η καριέρα του Χάλα αντιμετώπισε δυσκολίες λόγω προβλημάτων στα πόδια του, που σχετίζονταν με τον νανισμό του. Αυτό τον ανάγκασε να αποσυρθεί από την υποκριτική.

Η απόσυρση στην Πάρο και το τραγικό τέλος
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Χάλας βρήκε καταφύγιο στην Πάρο με την αδερφή του. Η αίτησή του για αναπηρική σύνταξη απορρίφθηκε, αφήνοντάς τον να βασίζεται αποκλειστικά στην αδερφή του για υποστήριξη.

Παρά τις δυσκολίες του, ο Χάλας διατήρησε μια θετική στάση και δεν κράτησε κακία σε κανέναν. Στην κηδεία του, σύμφωνα με την τελευταία του επιθυμία, προσκλήθηκαν όλοι οι συνάδελφοί του, ώστε ο κόσμος να δει πόσο αγαπητός ήταν. Ωστόσο, κανένας δεν παρευρέθηκε.

«Την τελευταία φορά που τον είδα, πριν κάμποσα χρόνια, ήταν στη Πάρο, είχε βρει άσυλο στην αδερφή του. Είχαμε τελειώσει μια παράσταση στο νησί και βόλταρα, αργά τη νύχτα στη παραλία, όταν άκουσα ένα ξεψυχισμένο ψίθυρο σ’ ένα παγκάκι, σταμάτησα κι ήταν ο κοντούλης συνάδελφος μέσα στη νύχτα. Ανήμπορος και με πρησμένα πόδια. Συχώρα μας φίλε Τάκη και μένα και τους άλλους που δεν ήρθαμε στον αποχαιρετισμό, αλλά ντρεπόμαστε γιατί όλοι σε είχαμε ξεχάσει, πώς λοιπόν να σε θυμόμαστε στο φριχτό φευγιό σου από ένα κόσμο θεατρίνικο γεμάτο υποκρισία, θα μιλήσουμε άλλοτε αν ηθοποιός σημαίνει φως ή απλά ένα επάγγελμα…», ανέφερε σε ένα αποχαιρετιστήριο άρθρο του ο Κώστας Τσάκωνας.

πηγή:enikos.gr