Πέθανε σε ηλικία 65 ετών ο συγγραφέας και μεταφραστής Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης

Την είδηση του θανάτου τού Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη (1959 – 2024) έκανε γνωστή ο γιος του, Βασίλης Τριανταφυλλίδης με ανάρτησή του. Βαθύς γνώστης της Ρωσίας και της Ουκρανίας, αφήνει σημαντικό έργο για την κατανόηση των χωρών αυτών, καθώς κι ένα τεράστιο σώμα μεταφράσεων, δοκιμίων και λογοτεχνίας.

Την είδηση του θανάτου του συγγραφέα και μεταφραστή, Δημήτρη Τριανταφυλλίδη (1959-2024), που νοσηλευόταν τους τελευταίους μήνες, έκανε γνωστή με μια ανάρτησή του, ο γιος του Βασίλης Τριανταφυλλίδης.

Μεταξύ άλλων, γράφει στην ανάρτησή του:

«Ο Δημήτρης γεννήθηκε στην Τούμπα της Θεσσαλονίκης στις 9 Δεκεμβρίου του 1959, στην οποία πέρασε και το πρώτο μέρος της ζωής του. Το 1980 έφυγε για να σπουδάσει Φιλοσοφία στο Κιέβο της τότε Σοβιετικής Ένωσης και επέστρεψε πέντε χρόνια αργότερα. Στη συνέχεια ολοκλήρωσε τις θεολογικές του σπουδές στη Θεσσαλονίκη, προτού μετακομίσει στην Αθήνα, όπου και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.

Έκτοτε, φόρεσε πολλά καπέλα, αυτό του δασκάλου, του δημοσιογράφου, του ποιητή, του συγγραφέα, αλλά και του μεταφραστή. Ως μεταφραστής ήταν ίσως ο πιο δραστήριος της εποχής του, με περισσότερες από 130 μεταφράσεις από τα Ρωσικά στα Ελληνικά, έχοντας δουλέψει πάνω σε δοκίμια, ποιήματα, λογοτεχνικές συλλογές, αλλά και αρχειακό υλικό από τη Σοβιετική Ένωση, βοηθώντας έτσι στη διατήρηση της μνήμης των θυμάτων του Σοβιετικού ολοκληρωτισμού.

Τα τελευταία του χρόνια τα πέρασε στην Ερέτρια, μαζί με τα λατρεμένα του σκυλιά, κάτι το οποίο τον γέμιζε και του έδινε χαρά. Θα μου λείψουν πολύ οι κουβέντες που κάναμε για τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία, την πολιτική, τη μουσική, αλλά και τα υπέροχα γεύματα που μοιραστήκαμε στα αγαπημένα του μέρη.

Επιθυμία του ήταν η κηδεία να πραγματοποιηθεί στη Ριτσώνα Ευβοίας. Θα σας ενημερώσω για τα περαιτέρω μόλις έχω νεότερα.

Σας ευχαριστώ πολύ για τα εκατοντάδες μηνύματα που έχετε στείλει όλο αυτό το διάστημα στον ίδιο αλλά και σε εμένα, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι ένιωθε την αγάπη σας και του έδωσε δύναμη στις δύσκολες στιγμές».

Το έργο του Δημήτρη Τριανταφυλλίδη

Ο Δη­μή­τρης Β. Τρι­α­ντα­φυλ­λί­δης γεν­νή­θη­κε το 1959 στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Ολο­κλή­ρω­σε τις προ­πτυ­χι­α­κές και μεταπτυχιακές του σπου­δές στο Κρα­τι­κό Πανεπιστήμιο «Τα­ράς Σεβ­τσέν­κο» στο Κί­ε­βο και στη συ­νέ­χεια σπούδασε Θε­ο­λο­γία στο ΑΠΘ.

Από πο­λύ νω­ρίς γο­η­τεύ­τη­κε από τη ρω­σι­κή γραμ­μα­τεία κι έτσι άρ­χι­σε να με­τα­φρά­ζει εμ­βλη­μα­τι­κές προσωπικότητες και κεί­με­να. Μέ­χρι σή­με­ρα, έχει με­τα­φρά­σει πε­ρισ­σό­τε­ρα από 130 βι­βλία, τα οποία αφο­ρούν όλο το εύρος των ρω­σι­κών γραμ­μά­των: φι­λο­σο­φία, θε­ο­λο­γία, ιστο­ρία, πο­λι­τι­κή, πε­ζο­γρα­φία, ποί­η­ση, θέ­α­τρο, κρι­τι­κή της λο­γο­τε­χνί­ας κ.ά.

Το 2014 ίδρυ­σε το πε­ρι­ο­δι­κό «Στέ­πα», μία τε­τρα­μη­νι­αία επι­θε­ώ­ρη­ση του ρω­σι­κού πολιτισμού, στο οποίο δημοσίευε με­τα­φρά­σεις ση­μα­ντι­κών στο­χα­στών και λο­γο­τε­χνών, τό­σο του παρελθόντος, όσο και του παρόντος, σε μια προ­σπά­θεια να δι­ευ­κο­λύ­νει τον Έλ­λη­να ανα­γνώ­στη να προ­σεγ­γί­σει το πε­ρί­πλο­κο μα και γο­η­τευ­τι­κό φαι­νό­με­νο που ακούει στο όνο­μα «ρω­σι­κός πο­λι­τι­σμός».

Πα­ράλ­λη­λα, δημοσίευε άρ­θρα και με­λέ­τες σε σύγ­χρο­να ελ­λη­νι­κά πε­ρι­ο­δι­κά όπως το The Book’s Journal, Πα­ρέμ­βα­ση, Κο­ράλ­λι, Εντευ­κτή­ριο, Φρέ­αρ, Αν­θί­βο­λα κ.ά.

Τα τελευταία δυόμιση χρόνια, από την έναρξη του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία συνεισέφερε με το συγγραφικό του έργο και τις εμβριθείς αναλύσεις του που φιλοξενούνταν σε πολλά ΜΜΕ, ηλεκτρονικά και έντυπα στην πληρέστερη κατανόηση της Ρωσίας αλλά και της ουσιαστικής διάκρισης της Ουκρανίας από τη Ρωσία και των στοιχείων που την καθιστούν μια αυτόνομη, κυρίαρχη χώρα, με δικό της πολιτισμό και γλώσσα.

Το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο Ρωσία – Pro et Contra (εκδ. Επίκεντρο) κυκλοφόρησε στις αρχές του έτους. Στη μελέτη του αυτή στην οποία φιλοξένησε τις απόψεις 28 Ρώσων, έγραφε για τη σημασία οι αναγνώστες στη Δύση να έχουν τα εργαλεία να προσεγγίσουν τους Ρώσους μετά το τέλος του πολέμου για τον οποίο έκανε την πρόβλεψη ότι θα τελειώσει με ήττα της Ρωσίας.

«Ο ιμπε­ρι­α­λι­στι­κός πό­λε­μος της Ρω­σί­ας κα­τά της Ουκρα­νί­ας, κά­πο­τε θα τε­λει­ώ­σει. Με ήτ­τα της Ρω­σί­ας, αυτό είναι προ­δι­α­γε­γραμ­μέ­νο. Τό­τε, όμως, θα χρει­α­στεί να συ­νο­μι­λή­σου­με ξα­νά με τους πο­λί­τες της, να βρού­με κοι­νούς τό­πους συ­νεν­νό­η­σης, συ­νύ­παρ­ξης και αλ­λη­λο­κα­τα­νό­η­σης. Ίσως, στις σε­λί­δες που ακο­λου­θούν, οι δυ­τι­κοί ανα­γνώ­στες απο­κτή­σουν εκεί­να τα ερ­γα­λεία για έναν ουσι­α­στι­κό δι­ά­λο­γο των δύο πλευ­ρών.

(…) Είναι η εικό­να αυτή που βλέ­που­με η πραγ­μα­τι­κή Ρω­σία ή μή­πως υπάρ­χει και μία άλ­λη, η οποία επι­δι­ώ­κει τη συ­νεν­νό­η­ση και τη συ­νύ­παρ­ξη με τη Δύ­ση και την υπό­λοι­πη αν­θρω­πό­τη­τα, μα­κριά από την αυτο­κρα­το­ρι­κή φε­νά­κη; Είναι ένα ερώ­τη­μα που βρί­σκε­ται στο μυ­α­λό και στη σκέ­ψη πολ­λών. Η απά­ντη­ση είναι θε­τι­κή, με την επι­σή­μαν­ση πως οι κύ­κλοι αυτοί ήταν και πα­ρα­μέ­νουν μει­ο­ψη­φι­κοί τό­σο στους κόλ­πους της ρω­σι­κής ηγε­σί­ας όσο και στη ρω­σι­κή κοι­νω­νία.

Ωστό­σο, αξί­ζει τον κό­πο να τους γνω­ρί­σει κα­νείς, να δει πώς σκέ­φτο­νται, πώς αντι­με­τω­πί­ζουν τη θέ­ση και το ρό­λο στη ζωή της αν­θρω­πό­τη­τας. Πα­ράλ­λη­λα, είναι ίσως κα­τάλ­λη­λη η ευκαι­ρία για μια ρε­α­λι­στι­κή προ­σέγ­γι­ση της ρω­σι­κής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας, των αντι­φά­σε­ων και αντι­θέ­σε­ών της, των επι­δι­ώ­ξε­ων και των δι­α­ψεύ­σε­ών της, του τρό­που με τον οποίο οι ίδιοι οι Ρώ­σοι βλέ­πουν τα πράγ­μα­τα».

Προηγουμένως είχε εκδόσει τα: Ρωσία – Ο μεγάλος εχθρός της Δύσης (2022, Επίκεντρο), Η αυτοκρατορική νοσταλγία της Ρωσίας – Ο ευρασιανικός πειρασμός (2022, Επίκεντρο), ενώ λίγα χρόνια νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει το βιβλίο του Γράμματα από τη Ρωσία (2017, Επίκεντρο) όπου έγραψε «γνώρισα τη σημερινή Ρωσία, αφουγκράστηκα το παρελθόν της, ψυχανεμίστηκα το μέλλον της». Το 2007 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του Πλανόδιος Έρωτας (Άγκυρα) και πέντε χρόνια αργότερα, το 2012, το Ημερολόγια κρίσης: Κάτοικος Μεταξουργείου (Επίκεντρο), μια συλλογή κειμένων που ήταν καταγραφές της κρίσης χρέους και των κοινωνικών συνεπειών της, ενώ το 2019 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή του Το σπίτι των παλιών πραγμάτων (s@mizdat).

Μεταφράσεις

Το μεταφραστικό του έργο είναι τεράστιο και δεν συνοψίζεται εύκολα. Πρόσφατες δουλειές του, στα παρακάτω εξώφυλλα. Δείτε την πλήρη εργογραφία του (πρωτότυπα έργα, μεταφράσεις, επιμέλειες), στη Σελίδα του στο Bookpoint.

Πηγή: Book Press