Ο Πέτρος Κουλουμής γεφυρώνει το χθες με το σήμερα.

Με την αγάπη του για τη μουσική, που καταφέρνει σε κάθε ζωντανή παράσταση του να μας ταξιδεύει και να μας μαγεύει. Με αφορμή της νέες του κυκλοφορίες συνομιλήσαμε μαζί του και σας παραθέτουμε το απόσταγμα της στιχομυθίας μας.

Πέτρο Κουλουμή καλώς ήρθες στο SVOICE.GR

Πότε, πως και γιατί ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική;

Η μουσική συνάμα και το τραγούδι μπήκαν στην ζωή μου από πολύ νωρίς. Η πρώτη μου επαφή με μουσικό όργανο ήταν στην παιδική ηλικία παίζοντας τουμπερλέκι. Σε ηλικία 8 χρονών ξεκίνησα τα πρώτα μου μαθήματα στο πιάνο παράλληλα θεωρία και αρμονία. Είχα την ευλογία να μεγαλώσω σε μια οικογένεια με σπουδαίους τραγουδιστές και οργανοπαίχτες η οποία υπήρξε σημαντική για την ζωή και την εξέλιξη μου.
Μεγάλωσα ακούγοντας αυτά που είχε ο μπαμπάς στο σπίτι, πολλά είδη μουσικής και διαφορετικά μεταξύ τους όπως παραδοσιακά και αμανέδες, Τσιτσάνη, Καλδάρα, Ζαμπέτα, Νικολόπουλο, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, συνθέτες κλασικής μουσικής, βεβαίως η κυπριακή μουσική δεν έλειπε ποτέ. Όλη αυτή η διαφορετικότητα που προκύπτει μεταξύ των ήχων και των ιδιωμάτων, λειτούργησε θετικά και υπήρξε καθοριστικός παράγοντας στη μετέπειτα σχέση μου με την μουσική. Ζω και αναπνέω με τη μουσική, τα τραγούδια, τις συναυλίες και όλα όσα έχουν σχέση με αυτήν.

Τα συναισθήματα, οι εμπειρίες και τα ερεθίσματα είναι αμέτρητα είναι και η φύση της δουλειάς έτσι που σου δημιουργεί όλα αυτά, ειδικά όταν γυρνάς τον κόσμο με ένα όργανο στο χέρι, ή όταν έχεις την καλλιτεχνική επιμέλεια μιας παραγωγής και πρέπει να κυλύσουν όλα άψογα, είτε όταν γεννιούνται συνεργασίες με ανθρώπους που εκτιμάς και αγαπάς, είτε όταν γράφεις ένα καινούργιο τραγούδι και μετά το τραγουδάς στο στούντιο, και ξανά απ΄ την αρχή.

Ποιες ήταν οι πιο ενδιαφέρουσες συνεργασίες που έκανες στα χρόνια που είσαι στο χώρο της μουσικής;

Όλες οι συνεργασίες που έχω κάνει αυτά τα χρόνια, με πρώτο τον πατέρα μου Ηλία Κουλουμή τον Γιώργο Νταλάρα, Γλυκερία, Γρηγόρη Μπιθικώτση, Δημήτρη Μπάση, Μιχάλη Βιολάρη, Κατερίνα Κούκα, Σοφία Παπάζογλου κ.α υπήρξαν αποδοτικές ως προς την εξέλιξη μου σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης, αυτό νομίζω είναι και το νόημα και η ουσία μιας συνεργασίας.

Νέο Single «Κατάσκοπος της μοίρας μου» Πες μας για αυτή την νέα κυκλοφορία και αν θα περιμένουμε κάποιο ολοκληρωμένο άλμπουμ ;

Ο “Κατάσκοπος της μοίρας μου” είναι το 2ο τραγούδι του δίσκου “Σου φύλαξα μια θάλασσα”, και κυκλοφόρησε τον Μαϊο. Έγραψε τη μουσική ο Ευθύμιος Παπαδόπουλος και τους στίχους ο Ιωάννης Παυλίδης. Είναι ένα υπέροχο καμηλιέρικο τραγούδι μιας εποχής που νοσταλγό, με λαϊκά και έντεχνα στοιχεία στην ενορχήστρωση του. Ο 1ος μου προσωπικός, πολυσυλλεκτικός δίσκος με τίτλο “Σου φύλαξα μια θάλασσα” θα κυκλοφορήσει το Φθινόπωρο και στο σύνολο του θα περιέχει 8 τραγούδια, 8 ιστορίες που έγραψαν σπουδαίοι και καταξιωμένοι μουσικοί και στιχουργοί όπως (Αντρέας Κατσιγιάννης, Dasho Kurti, Βασίλης Κορακάκης, Νίκος Σαμαράς, Ευθύμιος Παπαδόπουλος, Πόλυς Κυριάκου, Μαρία Κρασοπούλου, Μαρία Χατζηαυξέντη, Ιωάννης Παυλίδης, Βαγγέλης Βελώνιας, Πάρης Μίτσος και εγώ. Την επιμέλεια του δίσκου έχει ο Νίκος Σαμαράς.

Το ακούτε εδώ :

Ποια είναι η πιο σημαντική στιγμή στην καριέρα σου; 

Υπήρξαν αρκετές σημαντικές στιγμές στην καλλιτεχνική μου πορεία αλλά πιστεύω πιο σημαντική και από συναισθηματικής άποψης ήταν οι 2 μεγάλες συναυλίες που είχα την καλλιτεχνική επιμέλεια και δόθηκαν στην Κύπρο τον περσινό χειμώνα ”Η Κύπρος τραγουδά Κυπριακά”. Ήταν μια ιδέα δικιά μου που γεννήθηκε έχοντας την ανάγκη να μαζέψω τους σημαντικότερους Κύπριους τραγουδιστές – στριες εν ζωή με αναφορά στην κυπριακή μουσική και για πρώτη φορά όλοι επί σκηνής να τραγουδήσουμε κυπριακά τραγούδια. Συμμετείχαν οι Κώστας Κακογιάννης, Μιχάλης Βιολάρης, Χρήστος Σίκκης, Μιχάλης Τερλικκάς, Τώνης Σολωμού, Βασιλική Χατζηαδάμου, Ευαγόρας Καραγιώργης, Μαρία Κουλουμή, Ειρήνη Πελαγία, Παντελής Γκάσας, Κυριάκος Μαρκουλλής και η Γρηγορία Νικόλα. Συμμετείχαν επίσης, 20μελής ορχήστρα παραδοσιακής μουσικής Αμμοχώστου και παιδική χορωδία.

Πόσο διαφορετική είναι η ζωή στην Κύπρο σε σχέση με την Αθήνα . Και κατά πόσο επηρεάζει την δημιουργική διαδικασία της μουσικής.

Η ζωή στην Κύπρο έχει έναν διαφορετικό ρυθμό σε σχέση με την Αθήνα – πιο ανθρώπινο, με περισσότερη εγγύτητα στον άνθρωπο στην παράδοση και στη φύση. Από το 2010 ζω και δημιουργώ στην Κύπρο, μέσα από την συμμετοχή μου σε συναυλίες, καλλιτεχνικές παραγωγές, μουσικές σκηνές, αλλά και μέσω της διδασκαλίας του παραδοσιακού και λαϊκού τραγουδιού στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η Αθήνα, από την άλλη, είναι ζωντανή, γεμάτη ερεθίσματα και συνεργασίες παραμένει για μένα στόχος και πηγή έμπνευσης. Προς το παρόν, πηγαινοέρχομαι αρκετά συχνά, τόσο για την ολοκλήρωση του άλμπουμ αλλά και για να παραμένω σε επαφή με ανθρώπους του χώρου μας.»

“Παιδεία – μουσική”: Κατά πόσο αυτές οι έννοιες είναι συνυφασμένες για εσάς;

Για μένα, οι έννοιες «παιδεία» και «μουσική» είναι βαθιά συνυφασμένες. Η μουσική δεν είναι μόνο τέχνη αλλά και φορέας πολιτισμού, αξιών και συναισθημάτων. Μέσα από τη μουσική καλλιεργείται η αισθητική, η ευαισθησία, η πειθαρχία και η συνεργασία—όλα θεμέλια της παιδείας. Παράλληλα, η σωστή παιδεία προσφέρει τα εργαλεία για να αντιλαμβανόμαστε, να ερμηνεύουμε και να δημιουργούμε μουσική σε βάθος. Επομένως, η μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πνευματικής και ηθικής ανάπτυξης ενός ανθρώπου· δεν εκπαιδεύει μόνο το αυτί, αλλά και τον νου και την ψυχή.

Τεχνητή νοημοσύνη… Μια ερώτηση που κάνουμε τελευταία σε όλους. Σε φοβίζει; Πως βλέπεις να επηρεάζει τη μουσική;

Η τεχνητή νοημοσύνη δεν με φοβίζει, αλλά με προβληματίζει δημιουργικά. Όπως κάθε τεχνολογία, είναι εργαλείο: το πώς θα τη χρησιμοποιήσουμε είναι αυτό που έχει σημασία. Στη μουσική ήδη επηρεάζει τη σύνθεση, την παραγωγή και την ανάλυση, δίνοντας νέες δυνατότητες, ιδιαίτερα σε όσους δεν έχουν κλασική μουσική εκπαίδευση.

Ωστόσο, αν η δημιουργία αρχίσει να στηρίζεται αποκλειστικά σε αλγόριθμους, υπάρχει ο κίνδυνος να χαθεί το ανθρώπινο στοιχείο — η ατέλεια, η συγκίνηση, η προσωπική ματιά. Η πρόκληση είναι να βρούμε ισορροπία: η ΤΝ να ενισχύει τη φαντασία, όχι να την αντικαθιστά.

Βαριά ευχαριστώ που χρωστάς;

Στον πατέρα μου και στη μητέρα μου που αναγνώρισαν και στήριξαν με τον πιο ουσιαστικό τρόπο αυτό που αγαπώ, την σύζυγο και τα παιδιά μου που είναι δίπλα μου με κατανόηση και σεβασμό σε κάθε πρόκληση, σε όλους τους δασκάλους μουσικής και τραγουδιού για τις γνώσεις που μου μεταλαμπάδευσαν, τον Γιώργο Νταλάρα ο οποίος με πήρε κοντά του, στις συναυλίες του και με πρότεινε στο ευρύτερο κοινό, την εταιρία παραγωγής μου petrides events, όλους τους συναδέλφους μουσικούς, τεχνικούς που πραγματοποιούν κάθε μου καλλιτεχνική ανησυχία, το όμορφο κοινό που με συντροφεύει και στηρίζει σε κάθε μου εμφάνιση.

Μια ευχή για το τέλος;

Για όλους τους αναγνώστες αλλά και όλα τα μέλη που εργάζονται στο Svoice.gr, εύχομαι να βρίσκετε πάντα την ομορφιά στις μικρές και μεγάλες στιγμές της ζωής σας. Να έχετε το θάρρος να ακολουθείτε τις δικές σας επιλογές και το πάθος σας, να αναζητάτε την έμπνευση παντού και να μοιράζετε τη μοναδικότητα σας με τον κόσμο. Ο κόσμος έχει ανάγκη τη δημιουργικότητα, τη θετική ενέργεια και τις ιδέες σας. Να είναι πάντα η ζωή σας γεμάτη χρώματα και φως!