Ο Τσέχος συνθέτης Zdeněk Liška θεωρείται ένας από τους πιο πρωτοποριακούς δημιουργούς κινηματογραφικής μουσικής.

Ωστόσο για χρόνια είχε μείνει στη σκιά των μεγάλων ονομάτων της Δύσης. Σήμερα, η δουλειά του αναβιώνει μέσα από εκδόσεις, αφιερώματα και αναλύσεις που τονίζουν τη σημασία του.

Η μουσική του Liška χαρακτηρίζεται από έντονες ρυθμικές δομές, πειραματική χρήση οργάνων και ικανότητα να «δένεται» οργανικά με την εικόνα. Πολλοί κριτικοί μιλούν για μια «μουσική επανάσταση» στη δεκαετία του ’60 και του ’70, καθώς εισήγαγε τεχνικές που αργότερα έγιναν στάνταρ στο σινεμά.

Η επιστροφή του ενδιαφέροντος για το έργο του δείχνει πως η μουσική ταινιών δεν είναι μόνο υπόκρουση, αλλά ισότιμο εργαλείο αφήγησης. Οι νεότερες γενιές συνθετών τον ανακαλύπτουν ξανά, βρίσκοντας σε αυτόν έναν πρόδρομο που άνοιξε δρόμους για πιο ελεύθερες μορφές μουσικής σύνθεσης στον κινηματογράφο.