Ο Μπαρτ Λάνκαστερ ήταν εξαιρετικός ηθοποιός, ένας από τους κορυφαίους της γενιάς του, αλλά επίσης ένας ευέξαπτος και βίαιος άνθρωπος, που προκαλούσε φόβο και απέχθεια σε πολλούς μεγάλους σκηνοθέτες.

Ο Τζον Χιούστον, ο οποίος τον σκηνοθέτησε στο γουέστερν του 1960 «Οι Ασυγχώρητοι» ( «The Unforgiven»), ήταν τόσο θυμωμένος μαζί του που βρήκε την ευκαιρία να τον εκδικηθεί όταν ανακάλυψε ότι ο εχθρός του ήταν συν-χορηγός σε ένα τουρνουά γκολφ διασημοτήτων: νοίκιασε ένα μικρό αεροπλάνο και πέταξε στο γήπεδο χιλιάδες μπαλάκια του πινγκ πονγκ, με βρισιές και προσβολές γραμμένες πάνω τους όπως «ο Μπαρτ Λάνκαστερ τον παίρνει».

Οπότε το τουρνουά ακυρώθηκε… Το 1953, ο ρόλος του στο «Όσο υπάρχουν άνθρωποι» («From Here To Eternity») του Φρεντ Τσίνεμαν, με τον Μοντγκόμερι Κλιφτ, τη Ντέμπορα Κερ και τον Φρανκ Σινάτρα, του χάρισε την πρώτη υποψηφιότητα για Οσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου, το οποίο έχασε από τον Γουίλιαμ Χόλντεν για τον «Καταδότη του θαλάμου 17» («Stalag 17»).

Ο Λάνκαστερ έλαβε όμως την αναγνώριση που του άξιζε το 1960 όταν τιμήθηκε με Όσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου, Χρυσή Σφαίρα και βραβείο των κριτικών Νέας Υόρκης, για το δράμα «Είμαστε Διεφθαρμένοι;» («Elmer Gantry», από το ομώνυμο βιβλίο του Σινκλέρ Λιούις).

Εκείνη την εποχή, ο Λάνκαστερ ήταν ήδη σταρ, ένας γνήσιος ήρωας ταινιών δράσης. Ωστόσο, ο αληθινός του χαρακτήρας ήταν γνωστός μόνο στους κύκλους του Χόλιγουντ, γράφει ο Μάρτιν Τσίλτον στην Telegraph.

Ακόμη και ο συγγραφέας Νόρμαν Μέιλερ, που ήταν στενός του φίλος -έπαιζαν τακτικά μπριτζ τη δεκαετία του 1960– παραδέχτηκε ότι ποτέ άλλοτε δεν είχε δει «βλέμμα τόσο παγερό όσο του Λάνκαστερ» ενώ η κοσμικογράφος Χέντα Χόπερ συνήθιζε να τον αναφέρει στην κουτσομπολίστικη στήλη της ως «ο φοβερά ευέξαπτος Μπαρτ».

Ο Μπάρτον Στίβεν Λάνκαστερ γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1913, σε μια φτωχογειτονιά του Ανατολικού Χάρλεμ στη Νέα Υόρκη. Οι γονείς του ήταν προτεστάντες ιρλανδικής καταγωγής. Ο πατέρας του, Τζέιμς Λάνκαστερ, ήταν ταχυδρομικός υπάλληλος, και η μητέρα του Λίζι Ρόμπερτς τον έδειρε άσχημα ​​όταν ήταν μικρό παιδί, γιατί έφερε λάθος ρέστα από ένα μανάβικο.

Οι φήμες λένε ότι στο γυμνάσιο τραυματίστηκε σοβαρά σε έναν καβγά με μαχαίρια, και πέρασε αρκετούς μήνες μέχρι να αναρρώσει και να κλείσει η πληγή του.

Ο ίδιος άλλωστε παραδέχτηκε ότι ήταν «αλητόπαιδο» και θα «γινόταν εγκληματίας όταν μεγάλωνε» αν δεν αγαπούσε τον αθλητισμό και το διάβασμα στη δημόσια βιβλιοθήκη, όπου «καταβρόχθιζε» τα βιβλία του Έρνεστ Χέμινγουεϊ και του Σκοτ ​​Φιτζέραλντ. Στα 14 είχε ήδη ύψος 1,90μ και ήταν θαυμάσιος μπασκετμπολίστας αλλά αρνήθηκε μια υποτροφία στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης για να γίνει ακροβάτης στο τσίρκο Kay Brothers.

Από την πρώτη στιγμή, ο Μπαρτ Λάνκαστερ κέρδισε τη φήμη του «δύσκολου» ηθοποιού και αυτή η φήμη θα τον ακολουθούσε και στις 75 ταινίες που ακολούθησαν, σε μια καριέρα σχεδόν 50 χρόνων, που κράτησε σχεδόν μέχρι τον θάνατό του το 1994 σε ηλικία 80 ετών. Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το παθιασμένο φιλί στην συμπρωταγωνίστριά του Ντέμπορα Κερ σε μια παραλία της Χαβάης στο «Οσο υπάρχουν άνθρωποι» αλλά ούτε και τις ερμηνείες του σε ώριμη ηλικία στον επικό «Γατόπαρδο» (1963) του Λουκίνο Βισκόντι και στο «Ατλάντικ Σίτι» (1980) του Λουί Μαλ πλάι στη Σούζαν Σαράντον.

Ένα από τα χειρότερα περιστατικά στην καριέρα του Λάνκαστερ συνέβη το 1984 στο Μεξικό, στα γυρίσματα του «Little Treasure», όταν ο 70χρονος ηθοποιός, που εκείνη την περίοδο ανάρρωνε μετά από μια εγχείρηση καρδιάς, πιάστηκε στα χέρια με την συμπρωταγωνίστριά του Μάργκοτ Κίντερ. Τη χτύπησε πρώτος, η Κίντερ (η Λόις Λέιν του «Σούπερμαν») ανταπέδωσε το χτύπημα μαζί με μια άσχημη βρισιά και κατέληξαν μέσα στα αίματα.

Παρά τον φαινομενικά επιτυχημένο γάμο του με τη Νόρμα, με την οποία απέκτησε πέντε παιδιά, ο Λάνκαστερ έκανε συνεχώς σχέσεις με μακιγιέζ, βοηθούς παραγωγής και ηθοποιούς. Μεταξύ άλλων, ερωμένες του υπήρξαν και οι Μάρλεν Ντίτριχ, Σέλεϊ Γουίντερς και Ντέμπορα Κερ.

Τελικά, ο γάμος του με τη Νόρμα έληξε το 1966 όταν άρχισε μια παθιασμένη σχέση με την Τζάκι Μπον, κομμώτριά του στους «Επαγγελματίες», που κράτησε αρκετά χρόνια. Λέγεται ότι σε ένα δείπνο με τον Σίντνεϊ Πόλακ και τον Πίτερ Φολκ, η Μπον έσπασε ένα μπουκάλι στο κεφάλι του… Ο Λάνκαστερ έκανε και τρίτο γάμο το 1990 με την Σούζαν Μάρτιν, που κράτησε μέχρι τον θάνατό του 20 Οκτωβρίου 1994.

Πηγή: Protagon.gr