Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στο γραφικό Διακοφτό Αχαΐας στις 12 Ιουλίου 1912 και άφησε την τελευταία του πνοή στην Αθήνα, στις 13 Απριλίου 1984.

Ήταν ένας από τους πιο αγαπητούς και πολυδιάστατους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, αλλά και διακεκριμένος έφεδρος υπολοχαγός που υπηρέτησε με τιμή στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η προσφορά του στον πολιτισμό αναγνωρίστηκε επισήμως το 1968, όταν τιμήθηκε με το βραβείο Ελλήνων Κριτικών για την ερμηνεία του στην ταινία Το κανόνι και τ’ αηδόνι.

Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου και πραγματοποίησε το θεατρικό του ντεμπούτο ως ιππότης στον Βασιλιά Ληρ. Για δεκαετίες έδωσε το παρών στους μεγαλύτερους θιάσους της χώρας, αφήνοντας το στίγμα του σε αμέτρητες παραστάσεις. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση έγινε το 1947 με τα Παιδιά της Αθήνας, και στη συνέχεια συμμετείχε σε πάνω από 130 ταινίες, από κωμωδίες μέχρι κοινωνικά δράματα. Ρόλοι όπως ο «κυρ-Γιώργης» στο Λούνα Παρκ έγραψαν ιστορία στη μικρή οθόνη και τον έκαναν αγαπητό στο ευρύ κοινό.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε μοναχικά και έφυγε ήσυχα από τη ζωή σε ηλικία 71 ετών. Η σορός του εντοπίστηκε λίγες μέρες αργότερα στο σπίτι του, αφήνοντας πίσω μια αίσθηση σιωπηλής αξιοπρέπειας. Ο Δήμος Διακοπτού τίμησε τη μνήμη του στήνοντας την προτομή του στην παραλία, δίπλα στην αφετηρία του θρυλικού οδοντωτού. Ο Παπαγιαννόπουλος, με το ήθος και την προσφορά του, όχι μόνο στην τέχνη αλλά και στην κοινωνία, παραμένει ένα φωτεινό παράδειγμα διακριτικότητας και αληθινής ανθρωπιάς.

Φιλμογραφία