Έφυγε από τη ζωή ο συνθέτης Γιώργος Νιάρχος
Ένας από τους πιο σημαντικούς μουσικούς και ενορχηστρωτές του ελληνικού πενταγράμμου, ο Γιώργος Νιάρχος, έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας πίσω του ένα πολύτιμο έργο που σημάδεψε το ελληνικό τραγούδι και το μουσικό θέατρο.
Γεννημένος στην Αθήνα, απόφοιτος του Β’ Γυμνασίου Αρρένων (1965), ο Νιάρχος σπούδασε πιάνο και ανώτερα θεωρητικά στην Αθήνα, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στη Βιέννη, στην Ακαδημία Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών, όπου ειδικεύτηκε στη σύνθεση και στη διεύθυνση ορχήστρας.
Η πορεία του υπήρξε εντυπωσιακή. Ενορχήστρωσε και διηύθυνε τρεις φορές την ελληνική συμμετοχή στη Eurovision, ενώ διετέλεσε για πολλά χρόνια Καλλιτεχνικός Διευθυντής και μαέστρος του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Παράλληλα, υπήρξε μαέστρος και ενορχηστρωτής της Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, συμβάλλοντας καθοριστικά στην ανάδειξη νέων έργων και δημιουργών.
Η παρουσία του στο μουσικό θέατρο ήταν εξίσου λαμπρή: έχει ενορχηστρώσει και διευθύνει μεγάλες παραγωγές όπως τα «Hello Dolly», «Η Εύθυμη Χήρα» και «Μάλα», καθώς και πλήθος παραστάσεων στο Ηρώδειο — από τα «Γυναικών Πάθη» με χορικά του Ευριπίδη, έως συναυλίες αφιερωμένες στον Μιχάλη Σουγιούλ, με σολίστ τη σύντροφό του στη ζωή και στη σκηνή, την υψίφωνο Μάρα Θρασυβουλίδου.
Συνεργάστηκε με κορυφαίους Έλληνες καλλιτέχνες, ανάμεσά τους η Μαρινέλλα και ο Γιώργος Νταλάρας, παρουσιάζοντας συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Έλαβε μέρος σε διεθνή φεστιβάλ, όπως το Διεθνές Φεστιβάλ Ναυπλίου, και εγκαινίασε σημαντικούς θεατρικούς χώρους με ελληνικές οπερέτες, όπως τους «Απάχηδες των Αθηνών» και το «Βαφτιστικό».
Οι συναυλίες του ταξίδεψαν σε Ελλάδα και εξωτερικό — από τη Βιέννη και το Μόντρεαλ, μέχρι την Αλεξάνδρεια και την Κύπρο — αποσπώντας θερμή αποδοχή και συγκίνηση.
Ο Γιώργος Νιάρχος τιμήθηκε με πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους, για τη συμβολή του και τις συνεργασίες του με σπουδαία ονόματα του ελληνικού τραγουδιού.
Άφησε πίσω του ένα έργο πλούσιο, ευγενές και γεμάτο αγάπη για τη μουσική — ένα έργο που θα συνεχίσει να αντηχεί, όπως κάθε αληθινή μελωδία.
