Η μουσική πολλές φορές παίζει περίεργα παιχνίδια.

Μπορεί να υπάρχουνε συνεργασίες ετών που να μην έχουν αφήσει σχεδόν τίποτε πίσω τους κι άλλες λίγων χρόνων και τραγουδιών μετρημένων στα δάχτυλα των δύο χεριών, οι οποίες όμως να έχουνε μείνει ιστορικές και να κληροδοτήσανε στις επόμενες γενιές πολύ σημαντικά πράγματα.

Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει η συνεργασία του Γιάννη Σπανού με τη Χάρις Αλεξίου. Ουδέποτε έκαναν ολόκληρο δίσκο μαζί, ενώ η δισκογραφική επαφή τους διήρκεσε τρία χρόνια και συνολικά μόλις εννιά τραγούδια.

Ωστόσο, τα περισσότερα από αυτά αποτελούν ακόμη και σήμερα «σήματα κατατεθέντα» στην πορεία αμφοτέρων κι έχουν αφήσει το δικό τους έντονο σημάδι στην ελληνική μουσική. Όλα ξεκινήσανε το φθινόπωρο του 1974, όταν ο Γιάννης Σπανός και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος ετοιμάζανε την «Οδό Αριστοτέλους» στην τότε «Μίνως Μάτσας και Υιός».

Ερμηνευτές θα ήταν ο Γιάννης Πάριος, ο Γιάννης Καλατζής και η Άννα Βίσση, ωστόσο τελικώς αντί της τελευταίας επελέγη η Χάρις Αλεξίου ως πιο «δυνατό» όνομα. Ο κάθε τραγουδιστής θα έπαιρνε από τέσσερα τραγούδια.

Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε την ερμηνεία της «Αριστοτέλους» από τον Πάριο, όμως ο Παπαδόπουλος πρότεινε το κομμάτι να δοθεί στην Αλεξίου. Έτσι κι έγινε και από εκεί και πέρα, η ίδια η τραγουδίστρια έχει πει πολλάκις ότι άρχισε να νιώθει σημαντική στο χώρο κι ότι αυτός ήταν ο δρόμος που έπρεπε ν’ ακολουθήσει.

Εκτός του εν λόγω τραγουδιού, η Χαρούλα ηχογράφησε και τα «Και», «Γύριζαν τα τρένα» (αμφότερα με ξεκάθαρα μηνύματα για την πτώση της δικτατορίας) και «Το μεθυσμενάκι».

Τον Απρίλιο του 1976, η ερμηνεύτρια κυκλοφορεί τον δεύτερο προσωπικό δίσκο της με τίτλο «Χάρις Αλεξίου/2» και ο Γιάννης Σπανός της δίνει τρία τραγούδια: «Πώς να σε λησμονήσω» και «Κίτρινη πόλη» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και «Λιναρντό» σε στίχους Αλέξη Αλεξόπουλου, η μελωδία του οποίου είχε ηχογραφηθεί αρκετά χρόνια πριν με γαλλικούς στίχους κατά την παραμονή του συνθέτη στη Γαλλία.

Η δισκογραφική συνεργασία Σπανού και Αλεξίου ολοκληρώνεται το 1977 στο διπλό άλμπουμ της «24 τραγούδια». Εκεί, υπάρχουν «Οι Κυριακές στην Κατερίνη» και «Σε ψάχνω» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, καθώς και η «Οδός Αριστοτέλους» στην εκτέλεση με την οποία περιελήφθη στον ομώνυμο δίσκο τρία χρόνια πριν.

Όπως μπορεί να διαπιστώσει κάποιος, από τα μόλις εννιά τραγούδια του Σπανού που ερμήνευσε η Αλεξίου τουλάχιστον τα πέντε γίνανε πασίγνωστα και μεγάλες διαχρονικές επιτυχίες. Δεν έχει σημασία λοιπόν η χρονική διάρκεια μιας συνεργασίας, αλλά το τι έχει αφήσει πίσω της. Και η συγκεκριμένη, έχει αφήσει πολλά…