Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη έδωσε ο Γιώργος Κιμούλης στο περιοδικό ΟΚ! και τον δημοσιογράφο Μιχάλη Ροδόπουλο με αφορμή την καλοκαιρινή του περιοδεία με την παράσταση «Φιλοκτήτης» ανά την Ελλάδα. Μέσα σε όλα, μάλιστα, ο έμπειρος καλλιτέχνης αναφέρθηκε στο απαραίτητο, κατά τον ίδιο, τρίπτυχο του ηθοποιού αλλά και στη θυματοποίηση την οποία και ουδέποτε αγκάλιασε δημόσια.

Συνηθίζεις να λες ότι ένας ηθοποιός χρειάζεται να διαθέτει τρία στοιχεία: Ταλέντο, τύχη και αντοχή στη χυδαιότητα των άλλων.

Ισοζυγή όμως. Όχι να είναι το ένα λιγότερο ή περισσότερο από το άλλο. Η τέχνη του θεάτρου είναι πληθυντικού αριθμού. Δηλαδή παράγεις μαζί με άλλους. Αν οι άλλοι κουβαλούν μια ανεπτυγμένη συμπεριφορά χυδαιότητας, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν. Η έκφραση αυτής της χυδαιότητας, μπορεί να οφείλεται σε πολλούς λόγους. Σε φθόνο, σε ανόητο ανταγωνισμό ή σε άγνωστα συμπλέγματα.

Επίσης, η ίδια η παρουσία κάποιου πολλές φορές λειτουργεί σαν καθρέφτης του πόσο πιο λίγοι είναι εκείνοι. Αυτοί δεν το αντέχουν και τότε εκφράζουν μια επιθετική χυδαιότητα.

Έχεις πέσει θύμα χυδαιότητας;

Όπως αντιδρώ στη λέξη «θύτης», έτσι αντιδρώ και στη λέξη «θύμα». Όλοι μας υπήρξαμε στη ζωή μας θύματα, αλλά αυτό που δεν μου αρέσει είναι να κάνω μια περιφορά θυματικού επιταφίου. Δεν με ενδιαφέρει αυτό, ιδίως σε δημόσιο χώρο. Μπορεί δηλαδή σε μια στιγμή αδυναμίας μου να ζητήσω μια αγκαλιά από έναν άνθρωπο δικό μου, αλλά ποτέ δεν θα προβάλω την αδυναμία του θύματος δημόσια. Δεν μου αρέσει η θυματοποίηση, δεν τη θεωρώ αξιοπρεπή στάση.

Πηγή: www.enikos.gr