Στη διάρκεια των ανασκαφών στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στην Ντέμρε, της Αττάλειας, αρχαιολόγοι έφεραν στο φως μια σαρκοφάγο, η οποία ρίχνει φως στο αρχαίο παρελθόν του ιστορικού χώρου.

Η εκκλησία, η οποία θεωρείται πως βρίσκεται κοντά στον χώρο ταφής του Αγίου Νικολάου, Αρχιεπισκόπου των Μυρών και η μορφή που ενέπνευσε την σύγχρονη εκδοχή του Άγιου Βασίλη, είναι ένας χώρος που, για χρόνια, αποδίδει σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα.

Η ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε σ’ ένα διώροφο οίκημα της εκκλησίας, στο οποίο πραγματοποιούνται ανασκαφές από το 1989.

Σημειώνεται ότι τα Μύρα ήταν αρχαία πόλη της Λυκίας στη Μικρά Ασία, στη θέση της σημερινής μικρής πόλης Kale (Demre) της επαρχίας της Αττάλειας στην Τουρκία.

Sarcophagus found at Antalya’s St. Nicholas Church, named after early Christian bishop that inspired Santa Claus, could shed light on historic Anatolian figure’s burial site

Σημαντικό εύρημα κατά την αναζήτηση του τάφου του Αγίου Νικολάου

Η ανασκαφή, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Ebru Fatma Findik από το πανεπιστήμιο Hatay Mustafa Kemal, διεξάγεται στο πλαίσιο του προγράμματος «Κληρονομιά για το Μέλλον», με την πρωτοβουλία του τουρκικού υπουργείου πολιτισμού και τουρισμού.

Οι πιο πρόσφατες ανασκαφές, οι οποίες διεξάγονται αδιάλειπτα τα τελευταία δύο χρόνια, έχουν αποκαλύψει μία σαρκοφάγο από ασβεστόλιθο της περιοχής.

Η σαρκοφάγος, με μήκος περίπου 2 μέτρα, ήταν εν μέρει θαμμένη 1.5 με 2 μέτρα κάτω από τη γη. Το σχέδιό της έχει ένα υπερυψωμένο κλείστρο και κεκλιμένη οροφή, όπως σύμφωνα με το κυρίαρχο σχέδιο των σαρκοφάγων της περιοχής.

Όπως γράφει το enikos.gr, η Findik εξήγησε ότι, πριν από τον εντοπισμό της σαρκοφάγου, είχαν ανακαλύψει οστά ζώων και πολλά θραύσματα από πήλινα λυχνάρια, ευρήματα που έκαναν τους μελετητές να πιστεύουν ότι πρόκειται για έναν ταφικό χώρο.

Αναζητώντας επιγραφές στη σαρκοφάγο
Ένας από τους βασικούς στόχους της ανασκαφικής ομάδας, είναι η ανακάλυψη επιγραφών πάνω στη σαρκοφάγο, οι οποίες θα μπορούσαν να προσφέρουν καθοριστικής σημασίας πληροφορίες σχετικά με τη χρονολογία και την ταυτότητα του νεκρού.

«Η μεγαλύτερή μας ελπίδα είναι να ανακαλύψουμε κάποια επιγραφή στη σαρκοφάγο. Αυτή θα μας βοηθήσουν να διασαφηνίσουμε τα περιεχόμενα της ταφής και να τη χρονολογήσουμε με ακρίβεια», δήλωσε η Findik.

«Το κλείστρο της σαρκοφάγου έχει αποκαλυφθεί, όμως μόλις ένα τμήμα του ταφικού θαλάμου έχει εκτεθεί και περιμένουμε περαιτέρω ανασκαφές προκειμένου να αποκαλυφθούν περισσότερες λεπτομέρειες του επόμενους μήνες».

Είναι ο τάφος του Αγίου Νικολάου;

Η ανακάλυψη έχει ξεχωριστή σημασία στην κατανόηση του ποιος μπορεί να ήταν ο τελευταίος χώρος ταφής του Αγίου Νικολάου. Ιστορικές πηγές εικάζουν πολλά σχετικά με την τοποθεσία του τάφου, με κάποιες από αυτές, να υποδηλώνουν ότι ήταν θαμμένος κοντά στον ιερό χώρο των Μυρών. Η εγγύτητα της σαρκοφάγου με την εκκλησία, ενισχύει τη θεωρία ότι, αυτός μπορεί πράγματι να είναι ο ιερός χώρος που αναφέρουν τα αρχαία κείμενα.

«Κάποιες πηγές υποδηλώνουν ότι ο Άγιος Νικόλαος ήταν θαμμένος κοντά στον ιερό χώρο της πόλης Μύρα. Το γεγονός ότι έχουμε ανακαλύψει μια σαρκοφάγο κοντά στην εκκλησία, η οποία θεωρείται ότι στεγάζει τον τύμβο του, μπορεί να μαρτυρά ότι, πράγματι, αυτή είναι η ιερή περιοχή που αναζητούσαμε. Είναι μια σημαντική αρχαιολογική επιβεβαίωση των ιστορικών πηγών που μιλούν για τον ταφικό χώρο του Αγίου Νικολάου», σχολιάζει η Findik.

Μία συναρπαστική ανακάλυψη για την αρχαιολογία
Το εύρημα αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη τόσο για τις ιστορικές όσο και για τις θρησκευτικές κοινότητες, προσφέροντας μια βαθύτερη κατανόηση για τον τελευταίο χώρο ανάπαυση του Αγίου Νικολάου.

Όσο προχωρά η ανασκαφή, οι ερευνητές σκοπεύουν να απαντήσουν σε πολλά εναπομείναντα ερωτήματα σχετικά με την εκκλησία και των τύμβο μία από τις σημαντικότερες μορφές των πρώτων ετών του Χριστιανισμού.

Η ανακάλυψη της σαρκοφάγου στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, φέρνει τους μελετητές ένα βήμα πιο κοντά στην επίλυση του μυστηρίου αυτής της ταφής.

Πώς ο Αγιος Νικόλαος έγινε Αϊ-Βασίλης
Η ιστορία του Αγίου Νικολάου ταξίδεψε και ρίζωσε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ο Αγ. Νικόλαος έγινε προστάτης της Μόσχας και της γεωργίας στη Ρωσία και του Ναυτικού στο Αμστερνταμ, όπου, επέζησε με το όνομα Σίντερ Κλάας.

Ζει στον Βόρειο Πόλο και σε χρόνο μηδέν πάνω στο έλκηθρο του που σέρνουν ζωηρά ελάφια ο Αϊ- Βασίλης διανύει εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα. Με την ίδια πάλι ευκολία και ταχύτητα ανεβοκατεβαίνει από καμινάδες για να μοιράσει δώρα στα παιδιά όλου του κόσμου.

Στη δυτική παράδοση είναι ντυμένος στα κόκκινα, έχει πυκνή λευκή γενειάδα, είναι στρουμπουλός και γελάει δυνατά με την καρδιά του. Αυτός είναι ο Σάντα Κλάους των Άγγλων και των Αμερικανών, ο Περ Νοέλ των Γάλλων, ο Βάιναχτσμαν των Γερμανών και ούτω καθεξής…
Ωστόσο ο θρύλος του γεννήθηκε κάπου κοντά στο Ντεμρέ της σημερινής Νότιας Τουρκίας και η ιστορία του ξεκινά τον 4ο αιώνα, όταν η περιοχή ήταν γνωστή ως Μύρα της Λυκίας.

Αρχαία ερείπια μαρτυρούν τη σημασία της πόλης: ένα ρωμαϊκό αμφιθέατρο και λαξευτοί τάφοι στο βουνό, τόποι ταφής των πλούσιων κατοίκων.

Σε εκείνη την πόλη, λοιπόν, έζησε ο Νικόλαος, Επίσκοπος Μύρων, γνωστός και αγαπητός για τις καλές του πράξεις.
Έγινε άγιος αμέσως μετά τον θάνατό του και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου δεσπόζει σήμερα στο κέντρο του Ντεμρέ. Πιστοί έρχονται από όλον τον κόσμο για να προσκυνήσουν στον εορτασμό της μνήμης του, στις 6 Δεκεμβρίου. Οι ιστορίες για την καλοσύνη του Νικολάου εξαπλώθηκαν ταχύτατα αμέσως μετά τον θάνατό του. Τόσο αγαπητός ήταν που τα οστά του εκλάπησαν από τα Μύρα το 1087 και μεταφέρθηκαν στην Ιταλία για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων εισβολέων.

Στην ορθόδοξη παράδοση έγινε ο προστάτης άγιος των παιδιών και των ναυτικών. Αλλά χρειάστηκαν αιώνες για να μεταμορφωθεί η εικόνα του καλού επισκόπου στον Αϊ-Βασίλη με τα κόκκινα.

Η ιστορία του Αγίου Νικολάου ταξίδεψε και ρίζωσε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ο Αγιος Νικόλαος έγινε προστάτης της Μόσχας και της Γεωργίας στη Ρωσία και του Ναυτικού στο Αμστερνταμ της Ολλανδίας, όπου, παρά την απαγόρευση αναγνώρισης αγίων που επέβαλλε ο προτεσταντισμός, επέζησε με το όνομα Σίντερ Κλάας, ο οποίος την ημέρα της εορτής του, στις 6 Δεκεμβρίου, παριστάνεται με ιερατική στολή και επισκοπική ράβδο να μοιράζει δώρα στα παιδιά.

Αυτή είναι μάλλον η πιο καθαρή μορφή του Αγίου Νικολάου που απέμεινε σήμερα, αν και στην Ολλανδία παρουσιάζεται να έχει ως βοηθό του και ένα αγόρι από την Αιθιοπία, τον Μαύρο Πιτ, που η παράδοση θέλει να τον είχε απελευθερώσει ο Σίντερ Κλάας στα Μύρα και ο οποίος από ευγνωμοσύνη έμεινε για πάντα μαζί του ως βοηθός.
Ευρωπαίοι άποικοι, κυρίως Ολλανδοί, μετέφεραν μαζί τους τον μύθο στον Νέο Κόσμο.

Η συνέχεια γράφτηκε στη Νέα Υόρκη στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν οι Αμερικανοί άρχισαν να ψάχνουν τρόπους για να δημιουργήσουν νοσταλγικές παραδόσεις και στράφηκαν προς τον Άγιο Νικόλαο, ο οποίος γιορτάζεται λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα.

Το 1810, τη βραδιά της γιορτής του Αγίου Νικολάου στις 6 Δεκεμβρίου, παρουσιάστηκε από τον Ιστορικό Σύλλογο της Νέας Υόρκης η πρώτη αμερικανική εικόνα του Αγίου Νικολάου με έντονες τις αρχικές ορθόδοξες ρίζες της, αλλά και με ένα τζάκι πλάι του με δώρα που υπονοεί την επίσκεψή του στα σπίτια. Αναγράφεται ρητά η εορτή του στις 6 Δεκεμβρίου και το πραγματικό ελληνικό όνομα του Αγίου Νικολάου.

Μερικά από τα πιο γνωστά δυτικά έθιμα των Χριστουγέννων, το έλατο και οι κάλτσες που κρεμιούνται στο τζάκι για να τις γεμίσει με δώρα ο Αϊ-Βασίλης, μεταφέρθηκαν από Γερμανούς στις ΗΠΑ, όπου εδραιώθηκαν σε συνδυασμό με τον Ολλανδό Sint-Nicolaas ή Sinter Klaas από όπου προέκυψε το Claus (Klaas και Claus από το Nicholas ή Nicholaus).

Η Coca-Cola άρχισε να χρησιμοποιεί την εικόνα του πρόσχαρου Σάντα Κλάους στις διαφημίσεις της από τη δεκαετία του 1930 εδραιώνοντας την εμφάνισή του στη λαϊκή κουλτούρα.

Η σημερινή μορφή του Αϊ-Βασίλη δεν είναι τίποτε άλλο από ένα συνονθύλευμα διαφορετικών μύθων από διαφορετικές εποχές και διαφορετικές περιοχές του κόσμου που εξελίχθηκε μέσα στον χρόνο σύμφωνα με τις ανάγκες κάθε εποχής.

 

πηγή:Newsroom