Ο Ορφέας Ζάχος υπήρξε ένας εξαιρετικός καρατερίστα, με έμφυτο κωμικό ταλέντο, που μπορούσε να σταθεί επάξια και σε δραματικούς ρόλους.

Γεννημένος το 1934 στην Αθήνα, σπούδασε στην δραματική σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη, από την όποια αποφοίτησε το 1955

Το 1957 κάνει την πρώτη του εμφάνιση με τον θίασο του Αλέκου Αλεξανδράκη στο έργο του Πρίσλεϋ “Ο Ανακριτής έρχεται”

Διακρίθηκε σε ρόλους όλου του ρεπερτορίου από αρχαία τραγωδία μέχρι Επιθεώρηση.
Το 1958 εμφανίζεται στο Πειραϊκό θέατρο του Δημήτρη ροντήρη,.με το έργο του Αισχύλου “Πέρσες” . Το 1959 στον “Ίων” του Ευριπίδη με το θίασο της Έλσας Βεργή.

Το 1959 συνεργάζεται με το θίασο του Τζελα Καρούσου στο έργο “Νίκη χωρίς φτερά” του Άντερσον. Το 1960 συνεργάζεται με το θίασο του Νίκου Χατζίσκου στο εργο Γερασίμου Σταυρού “Ναστραντίν Χότζας”.

Το 1961 συνεργάζεται με την Έλλη Λαμπέτη όπου πρωταγωνιστεί και σκηνοθετεί το έργο του Πρίσλεϊ “ο Ανακριτής έρχεται” .

Από το 1962 ως το 1964 εμφανίζεται ως βασικό στέλεχος στον θίασο της Έλσας Βεργή. Εμφανίζεται στα έργα : “Η Μικρή μας πόλη” του Θίοντορ Ουαϊλντερ, “Το Μπαλκόνι” του Ζαν Ζενέ, “Η Βενταλια της λαιδης γουιντερμιρ” του Όσκαρ Ουάιλντ.

Το 1965 εμφανίζεται στο θίασο της Βίλμα Κύρου, με το έργο του Γρηγόριου Ξενόπουλου “Ο Ποπολάρος”. Το 1966 θα συνεργαστεί με τον θίασο Δάφνη Σκούρα – Γιάννη Αργύρη, στα έργα: “Η γυμνή λαίδη”, και “Θανασάκης τον πολιτευομενος” των Αλέκου Σακελλάριου Χρήστου Γιαννακόπουλου στο ρόλο του Θανασάκη.

Το 1966 εμφανίζεται στο Ηρώδειο με Λαϊκό Θέατρο και τον θίασο του Μάνου Κατράκη, στο έργο του Άγγελου Τερζάκη “Ο Σταυρός και το Σπαθί”. Το 1967 συνεργάζεται πάλι με το θίασο του Μάνου Κατράκη στο έργο του Γεωργίου Χορτάτζη “Ερωφίλη”.

Το 1968 συνεργάζεται με το θίασο του Γιώργου Κωνσταντίνου ,στο θεατρικό έργο των Σακελλαρίου Γιαννακόπουλου “Τον άρτον ημών τον επιούσιον”. Την ίδια χρονιά εγινε μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία, με τον τίτλο “Καλώς ήρθε το δολλάριο”, κρατώντας και στις δύο εκδοχές το ρόλο που αγαπήθηκε όσο κανένας από το κοινό του Κίμωνα.
Ακολουθούν συνεργασίες με τους θιάσους Κωνσταντάρα Κοντού στα έργα : “Η όμορφη και ο τζαναμπέτης” του Τσιφόρου, “Πίσω μου σε έχω σατανά” και “Ούτε γάτα ούτε ζημιά” των Σακελαρίου – Γιαννακόπουλου.

Από το 1970 αρχίζει η στενή συνεργασία του με το Θανάση Βέγγο, κρατάει βασικό ρόλο στον πολυαγαπημένο έργο του Γιώργου Λαζαρίδη “Ο τρελός του λούνα παρκ και η ατσίδα”, στο ρόλο του Ρίκου Περικού, ρολό που θα επαναλάβει και τις χρονιές 1971 1973 1978 και 1987.

Το 1972 πάλι με τον Νίκο Χατζισκο στο έργο του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα “Επιστροφή στις Μυκήνες” . Το 1974 συνεργάζεται με το θιασο Αλέκου Αλεξανδράκη Νόνικας Γαληνέα, σας στο έργο του Μπερριγκαν “Η δίκη των φακέλων”.

Από το 1983 ως το 1986 συνεργάζεται με το εθνικό θέατρο όπου εμφανίζεται στα έργα: “Κατζούρμπος” του Γεωργίου Χορτάτζη, “Η Δημαρχίνα” του Γεωργίου Σουρή, “Χαρίλαος Τρικούπης” του Νίκου Ζακοπούλου, “Ο Βασιλικός” του Αντωνίου Μάτεση , ” Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν” του Μπρεχτ , “Νεφέλες” και “Πλούτος” του Αριστοφάνη.

Τελευταία του θεατρική εμφάνιση θα είναι το 1987 στην επανάληψη του έργου “Ο Τρελός του Λουνα Παρκ και η Ατσίδα” με τον Θανάση Βέγγο.

Έντονη υπήρξε και κινηματογραφική του παρουσία, καθώς σημαντικές πάνω από 20 ταινίες.
Πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν το 1960 στην ταινία “Μας Κλέψανε την Γκόλφω”. Ενώ ακολούθησαν οι ταινίες:

• “Η Λίζα και η Άλλη” (1961),
• “Θρίαμβος” (1962),
• “Μία γυναίκα χωρίς ντροπή” (1965),
• “Δημήτρη μου Δημήτρη μου” (1967),
• “Ο Γεροντοκόρες” (1967),
• “Καλώς ήρθε το Δολάριο” (1968),
• “Καπετάν Φάντης Μπαστούνι” (1968),
• “Κάθε Κατεργάρης στον πάγκο του” (1969),
• “Ο Τζαναμπετης” (1969),
• “Στον ίλιγγο της ζωής” (1969),
• “Τα Κορόιδα η βαλίτσα μου κι εγώ” (1969),
• “Φοβάται ο Γιάννης το θεριό” (1969),
• “Φτωχογειτονιά αγάπη μου” (1969),
• “Έμπαινε Μανωλιό” (1970),
• “Γιακουμης μια Ρωμέικη καρδιά” (1970),
• “Εσένα μόνο αγαπώ” (1970),
• “Μία ζωή χωρίς αγάπη” (1970),
• “Το παιδί της μαμάς” (1970),
• “Της ζήλειας τα καμώματα” (1971),
• “Η Κόμισσα της Κέρκυρας” (1972),
• “Ένα Γελαστό Απόγευμα” (1979),
• “Ξεβράκωτος Ρωμιός” (1980),
• “Ο Κωτσος στην ΕΟΚ” (1980),
• “Ο Κωτσος έξω από το ΝΑΤΟ” (1981)

όπου ήταν και η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση.

Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε επτά τηλεοπτικές σειρές, με πρώτη το 1971 στη σειρά ” Η Κοκορόμυαλη”. Ακολούθησαν οι σειρές:

• “Γιούγκερμαν” (1976),
• “Μία φορά κι έναν καιρό” (1976),
• “Τα Παλιόπαιδα τα ατίθασα” (1981),
• “Ο Καρχαρίας και τα εννέα κύματα” (1983 ),
• “Ο Δικός μας άνθρωπος” (1984),
• “Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης” (1990)

που έμελλε να είναι και η τελευταία του εμφάνιση ως ηθοποιός.

Έπαιξε επίσης σε πολλά ραδιοφωνικά θεατρικά έργα, καθώς και σε και σε αρκετά θεατρικά έργα στην εκπομπή το θέατρο της Δευτέρας.

Ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών από το 1957.

Από το 1992 χρόνια που συνταξιοδοτήθηκε, αποσύρθηκε ήσυχα στο σπίτι του στην Κυψέλη. Έκτοτε δεν έδωσε ποτέ συνεντεύξεις, εζησε μία ήσυχη ζωή φροντίζοντας την πολυαγαπημένη του αδερφή. Δεν παντρεύτηκε ποτέ.

Έφυγε από τη ζωή στις 19 Δεκεμβρίου 2021 σε ηλικία 87 χρονών.

Πηγή: 80s Νοσταλγία