Ο ρόμπιν ΜακΛόριν Γουίλιαμς (21 Ιουλίου 1951 – 11 Αυγούστου 2014), από το Σικάγο, έγινε σύμβολο κινηματογραφικού ταλέντου και ανθρώπινης ευαισθησίας.

Ξεκίνησε από το stand-up της δεκαετίας του 1970, κατάφερε να κλέψει την καρδιά μας ως ο εξωγήινος Mork στο Mork & Mindy, και πέρασε με αέρα – και ταχύτατες ατάκες – στη μεγάλη οθόνη.

Τα επόμενα βήματά του ήταν θρυλικά: Ποπάι (1980), Καλημέρα Βιετνάμ (1987), Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών (1989), Το ξύπνημα (1990), Μrs. Doubtfire (1993), Aladdin ως η φωνή του γενούρη, Good Will Hunting (1997) — για την οποία κέρδισε το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου. Στη λίστα των υποψηφιοτήτων είχε και Good Morning, Vietnam, Dead Poets Society και The Fisher King.

Μεταξύ των βραβείων του, μετρούνται έξι Golden Globes, δύο Emmys, δύο Screen Actors Guild και πέντε Grammy.

Πέρα από τα γέλια, η ψυχή του κουβαλούσε βαριές μάχες. Για χρόνια πάλευε με βαριά κατάθλιψη, εθισμό και, σύμφωνα με το μεταθανάτιο πόρισμα, με νόσο του Lewy body – μια μορφή άνοιας που δυστυχώς επηρέαζε την ψυχική του κατάσταση βαθιά.

Η κοινή γνώμη και ο κόσμος του θεάματος ξαφνιάστηκαν και συγκλονίστηκαν όταν, σε ηλικία 63 ετών, έφυγε από τη ζωή σε ένα τραγικό περιστατικό αυτοκτονίας.

Σήμερα, 10 χρόνια μετά, η οικογένειά του – ειδικά ο γιος του Zak – και διάσημοι φίλοι του, όπως η Jennifer Lopez, τον θυμούνται με συγκίνηση και θαυμασμό, αναδεικνύοντας την κληρονομιά του ως έναν άνθρωπο που μας έκανε να γελάμε, να κλαίμε και να τον αγαπήσουμε ως κάτι πολύ πιο βαθύ από ένα “αστέρι”.