Στέλιος Καζαντζίδης

Ο Στέλιος Καζαντζίδης (Νέα Ιωνία Αττικής, 29 Αυγούστου 1931 – Αθήνα, 14 Σεπτεμβρίου 2001) ήταν Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες ενώ κατά γενική ομολογία είναι ο γεννήτορας του λαϊκού τραγουδιού από το 1950 και μετά. Για πολλούς η φωνή του υπήρξε η σπουδαιότερη που ανέδειξε ποτέ το ελληνικό τραγούδι.

Πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε το 1931 στη Νέα Ιωνία Αττικής. Ήταν γιος του Χαράλαμπου Καζαντζίδη με καταγωγή από τα Κοτύωρα του Πόντου και της Γεσθημανής (Χατζίδαινας) με καταγωγή από την Αλάγια της νοτιοδυτικής Μικράς Ασίας. Ο πατέρας του υπήρξε χτίστης στο επάγγελμα και στα χρόνια της κατοχής οργανώθηκε στις τάξεις του ΕΛΑΣ και δούλεψε για την Επιμελητεία του Αντάρτη (ΕΤΑ). Στα χρόνια του εμφυλίου δολοφονήθηκε από παρακρατικούς αντικομμουνιστές.

Ο έφηβος Καζαντζίδης (14 ετών) αναγκάστηκε να εργαστεί σε διάφορες δουλειές.

Ο πρώτος άνθρωπος που εκτίμησε τη φωνή του ήταν κάποιο αφεντικό του, που καθώς τον άκουσε την ώρα της δουλειάς στο εργοστάσιο Έσπερος το 1949, του χάρισε μια κιθάρα. Δάσκαλος του Στέλιου υπήρξε ο Στέλιος Χρυσίνης, ένας τυφλός συνθέτης. Ο Μάνθος Βενέτης άκουσε από τον δρόμο τον νεαρό Στέλιο να τραγουδάει στο δωμάτιο του στην οδό Αλαϊας και εντυπωσιάστηκε. Ο Καζαντζίδης αρχίζει να εμφανίζεται σε μικρά μαγαζιά της εποχής.

Σταδιοδρομία
Έναρξη
Το 1952, ο Καζαντζίδης κάνει το δισκογραφικό ντεμπούτο του με ένα τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα. Το τραγούδι αυτό έφερε τον τίτλο “Για μπάνιο πάω”. Ήταν ένα τραγούδι γραμμένο για τον καύσωνα που επικρατούσε εκείνο το καλοκαίρι στην πρωτεύουσα. Εδώ φαίνονταν και οι έντονες επιρροές του Καζαντζίδη από τον Πρόδρομο Τσαουσάκη. Ακολουθούν τραγούδια όπως “Ενας μάγκας στον Βοτανικό”, “Δεν θέλω το κακό σου (οι βαλίτσες)”, “Τέτοια κούκλα και τσαχπίνα”, ¨Απόψε φίλα με”, “Η κοινωνία”, “Ασπρο πουκάμισο”, “Θεσσαλονίκη μου” κ.α. που γίνονται μεγάλες επιτυχίες και το φαινόμενο Καζαντζίδης αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά. Διαχρονικές θεωρούνται οι συνεργασίες με Χιώτη, Μητσάκη, Τσιτσάνη, Δερβενιώτη, Καλδάρα κ.α. ενώ σημαντικός είναι και ο αριθμός δικών του συνθέσεων. Από το 1953 ως το 1957 ήταν αρραβωνιασμένος με την Καίτη Γκρέυ. Την ίδια χρονιά γνώρισε την Μαρινέλλα (Κυριακή Παπαδοπούλου) στην Θεσσαλονίκη και της πρότεινε να κατέβουν στην Αθήνα ως ντουέτο.

Πρώτη διαμάχη με την Columbia
Το 1959 ξέσπασε δικαστική διαμάχη του Καζαντζίδη με την δισκογραφική εταιρεία Columbia, με αφορμή τις πωλήσεις δίσκων. Χαρακτηριστικά, ο δίσκος “Μαντουμπάλα/Δυο πόρτες έχει η ζωή” έκανε πωλήσεις που έφτασαν τις 100.000, όταν δεν υπήρχαν ούτε 40.000 πικάπ στην Ελλάδα. Η Λίτσα Διαμάντη έχει αναφέρει πως ο κόσμος πρώτα αγόραζε τον δίσκο και μετά το πικάπ. Παρά τις χωρίς προηγούμενο πωλήσεις και τη στιγμή που η εταιρεία έβγαζε εκατομμύρια από το συγκεκριμένο δισκάκι, ο ίδιος ο τραγουδιστής πήρε λιγότερες από 1.000 δραχμές. Αυτό συνέβη καθώς οι τραγουδιστές τότε πληρώνονταν ένα εφάπαξ ποσό για τον κάθε δίσκο και δεν λάμβαναν ποσοστά από τις πωλήσεις. Στον Καζαντζίδη χρωστούν πολλά οι σύγχρονοι τραγουδιστές, αφού πρώτος αυτός διεκδίκησε για τον κλάδο του ποσοστά και η προσπάθειά του είχε θετικό αποτέλεσμα.

Σύμφωνα με τον Γιώργο Ζαμπέτα, με μια κίνηση ο Καζαντζίδης “καθάρισε για όλο το σινάφι”. Ήταν η εποχή που η Κολούμπια χρησιμοποιούσε ως ηχητικό της σήμα το εμβληματικό “Συννεφιασμένη Κυριακή”. Ο Τάκης Β.Λαμπρόπουλος, νεαρός τότε διευθυντής της Columbia παραδέχτηκε στο Δεύτερο Πρόγραμμα της ΕΡΤ το 2018 πως ο Καζαντζίδης υπήρξε ο πιο εμπορικός καλλιτέχνης της εταιρίας, και πως το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του ήταν πως τον άφησε να φύγει από αυτήν.

Η περίοδος 1960-1965 είναι η πιο γόνιμη εποχή του Στέλιου Καζαντζίδη. Πέρα από τις εμφανίσεις του σε θέατρα και ταινίες, και εκτός από τις κλασικές συνεργασίες με λαϊκούς συνθέτες, σημαντικές είναι και οι συνεργασίες με τους Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Λεοντή κ.α. Ο Καζαντζίδης υπήρξε συν τοις άλλοις και ένας από τους πρωτεργάτες του λεγόμενου έντεχνου τραγουδιού.

Το 1964 υπέγραψε συμβόλαιο στην εταιρεία “Μίνως Μάτσας και Υιός”, η οποία αποτελούσε συνέχεια της “Odeon – Parlophone” του Μίνωα Μάτσα. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τη Μαρινέλλα και ήταν ζευγάρι ως το 1966, όταν αποφάσισε να σταματήσει τις ζωντανές εμφανίσεις του. Μετά την φυγή του Καζαντζίδη από την Columbia, η εταιρεία άρχισε να επανακυκλοφορεί παλαιότερες ηχογραφήσεις του με την επωνυμία “Regal”, σε πολύ χαμηλές τιμές. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την αντίδραση της Mίνως, και το θέμα έφτασε στα δικαστήρια. Το δικαστήριο τελικά αθώωσε την Columbia, καθώς έκρινε πως δεν υπήρχε πρόθεση δυσφήμισης.

Αποχώρηση από το πάλκο
Τον Οκτώβριο του 1965 ο Καζαντζίδης με τον ποδοσφαιριστή Μίμη Παπαϊωάννου έφτασαν στη Γερμανία για συναυλίες. Η υποδοχή που τους επιφύλαξαν οι ομογενείς ήταν συγκινητική. Μαζί τους ο νεαρός -τότε- δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Χρήστος Νικολόπουλος. Την ίδια περίοδο ο Καζαντζίδης και ο Χρήστος Κολοκοτρώνης (μουσική και στίχους αντίστοιχα) δημιούργησαν τον ύμνο της ΑΕΚ που ερμήνευσε ο Παπαϊωάννου: “Νικήστε, νικήστε”.

Ακολούθησε μια περιοδεία στην Αμερική στην οποία ο Καζαντζίδης με την Μαρινέλλα εμφανίστηκαν στο θρυλικό Carnegie Hall της Νέας Υόρκης. Σύμφωνα με διηγήσεις, κανένας άλλος τραγουδιστής πλην του Φρανκ Σινάτρα δεν είχε ξαναπεράσει τις πύλες του θεάτρου αυτού.

Το 1966, στην πιο μεστή στιγμή της καριέρας του ο Καζαντζίδης πήρε τη μεγάλη απόφαση να σταματήσει τις ζωντανές εμφανίσεις σε κέντρα, στάση που τήρησε για το υπόλοιπο της ζωής του. Αιτία ήταν η αποστροφή του για την κατάσταση που επικρατούσε στα νυχτερινά μαγαζιά. Ο Καζαντζίδης επεδίωκε να κρατάει χαμηλά τις τιμές και να ελέγχει την ποιότητα του φαγητού και των ποτών ώστε να μην γίνεται ασυδοσία. Χαρακτηριστικά η Μαρινέλλα αναφέρει πως μόνο στο μαγαζί που ο Καζαντζίδης δούλευε απαγορευόταν (από τον ίδιο φυσικά) οι τραγουδίστριες να κάθονται στα τραπέζια των εύρωστων οικονομικά πελατών. Η αποχώρηση του Καζαντζίδη από το πάλκο, «…αποτελεί την πιο δραματική μορφή σιωπηλής διαμαρτυρίας απέναντι σε ένα αμείλικτο σύστημα διαπλοκής από νεόπλουτους θαμώνες, αφεντικά της δισκογραφίας και μπράβους της νύχτας…».

Δικτατορία
Το 1967 αποφασίζει να αποσυρθεί προσωρινά από τη δισκογραφία. Στόχος του ήταν να δημιουργήσει μία δική του ανεξάρτητη εταιρεία, με την επωνυμία “Standard” αλλά σύμφωνα με τα λεγόμενά του, τα κατεστημένα συμφέροντα και η λογοκρισία στα χρόνια της δικτατορίας δεν τον άφησαν. Από την επιτροπή λογοκρισίας κόπηκε το 90% των τραγουδιών με βαρύ περιεχόμενο και μάλιστα τραγούδια όχι πολιτικά αλλά λαϊκά και ερωτικά. Στην προσπάθειά του να επιστρέψει στην δισκογραφία, το 1968 συνεργάστηκε με την εταιρεία Philips όπου με β’ φωνή την Μαρινέλλα έβγαλαν μερικά 45άρια (Ενα ρεμάλι του Πειραιά, Στα βράχια της Πειραϊκής κλπ).

Αυτό οδήγησε την Mίνως σε προσφυγή στα δικαστήρια, αξιώνοντας την επιστροφή του. Το δικαστήριο δικαίωσε την προσφυγή και ο Καζαντζίδης επέστρεψε στην Mίνως, η δε Μαρινέλλα παρέμεινε τελικά στην Philips και χώρισαν οριστικά οι δρόμοι τους. Πολλά χρόνια αργότερα, το 1988 συνέβη και το εξής παράδοξο: Ο Στέλιος έφυγε προς την Philips/Polygram για να βρει την Μαρινέλλα και εκείνη έφυγε προς την Μιnoς για να βρει τον Στέλιο!

Το 1970 τραγούδησε δύο τραγούδια του Μάνου Λοΐζου σε δίσκο 45 στροφών, τα “Όταν Βλέπετε Να Κλαίω” και “Το Μερτικό Μου Απ’ τη Χαρά” ενώ κυκλοφόρησε και ο δίσκος “Ενα Γράμμα”. Το 1972 βγήκε ο δίσκος “Γυρισμός” με τραγούδια των Δερβενιώτη,Βίρβου,Καλδάρα κ.α. που περιελάμβανε και το τραγούδι “ο Μπάρμπα-Γιάννης” που γράφτηκε από τον Πυθαγόρα για τον θάνατο του Γιάννη Παπαϊωάννου.

Το 1973 ο Άκης Πάνου συνέθεσε 6 τραγούδια για τον Στέλιο Καζαντζίδη, που κυκλοφόρησαν στο δίσκο “Η Ζωή Μου Όλη” την επόμενη χρονιά. Το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου ήταν κατά ομολογία του ίδιου του Καζαντζίδη το αγαπημένο του τραγούδι. Το 1974 κυκλοφόρησε το άλμπουμ “Στην Ανατολή”, σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη που ηχογραφήθηκε στον Καναδά. Περιελάμβανε σπουδαία τραγούδια, όπως τα “Άπονες Εξουσίες”, Τα παραθύρια ορθάνοιχτα, “Στην Ανατολή”. Ο δίσκος σύμφωνα με τον Πάνο Γεραμάνη μποϋκοταρίστηκε.

Η Βρετανική Guardian έχει ασχοληθεί με ένα εκτενές αφιέρωμα στον Καζαντζίδη. Ενδεικτικά: “Στα χρόνια της χούντας των Συνταγματαρχών (1967 – 74) το καθεστώς τιμώρησε μόνο τον Καζαντζίδη επιβάλλοντάς του φόρους. Σταμάτησε τη δισκογραφία μεταξύ 1975 και 1987, εγκλωβισμένος σε μια δυσάρεστη επαγγελματική συμφωνία. Παρόλα αυτά παρέμεινε δημοφιλής, κυρίως στους Έλληνες της διασποράς…”.

Διαμάχη με την Minos και απουσία από τη δισκογραφία (1976-1987)
Το Νοέμβριο του 1975 κυκλοφόρησε το “Υπάρχω”. Ο δίσκος είχε τεράστια επιτυχία και ξεχώριζαν τραγούδια όπως το ομώνυμο τραγούδι που σήμερα είναι από το πιο γνωστά του Χρήστου Νικολόπουλου, το ” Κάτω Από Το Πουκάμισό Μου” οι “Αισθηματίες” κ.α. Ο δίσκος περιείχε και το τραγούδι “Έφυγες Μ’ Έναν Άλλονε” σε μουσική του Ιωάννη Τατασόπουλου και σε στίχους του Νίκου Ρούτσου.

Ακολουθεί μια άκρως πετυχημένη εμφάνιση του Καζαντζίδη στην ΕΡΤ όπου, σύμφωνα με μαρτυρίες, οι δρόμοι ήταν έρημοι καθώς την παρακολούθησε όλη η Ελλάδα. Η εκπομπή έκλεινε με ένα απόσπασμα από τις πρόβες τους, που έδειχνε πως συνέθεταν μαζί τα τραγούδια.

Το 1976 αποχώρησε για τις Ηνωμένες Πολιτείες, στις οποίες σκόπευε να μείνει μόνιμα, και παντρεύτηκε για δεύτερη φορά, την Τόνια Κωνσταντουλάκη, οµογενή από την Κάλυµνο. Στην Αμερική ο Καζαντζίδης είχε ζητήσει με αλληλογραφία να πραγματοποιηθεί ένας δίσκος (πιθανός τίτλος Γύφτος Λαός) αίτημα που απορρίφθηκε από την Μίνως. Στην Νέα Υόρκη συνάντησε τον Άρη Σαν, φίλο από την Καλαμάτα που ασχολούνταν με μουσική και clubs. Πιθανολογείται πως ο Καζαντζίδης, τιμής ένεκεν έκανε μερικές Guest εμφανίσεις στο κλαμπ-κέντρο “Sirocco” στο οποίο σύχναζαν ομογενείς και αστέρες του κινηματογράφου όπως ο Άντονυ Κουίν κ.α.

Με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1978 γνώρισε την Βάσω Κατσαβού, μια καθημερινή γυναίκα και εργάτρια στο επάγγελμα και παντρεύτηκαν το 1982. Κουμπάρος ήταν ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός.

Το 1979-80, ο στιχουργός Μανώλης Ρασούλης σε συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες συγκέντρωναν υπογραφές με στόχο την αποδέσμευση του τραγουδιστή. Ισχυρίζονταν πως η σύμβαση ήταν τριετής ενώ η Μίνως πως ήταν επ’ αορίστου χρόνου. Παράλληλα, μια επιτροπή αποτελούμενη από τους Μάνο Λοϊζο, Χρήστο Λεοντή, Λευτέρη Παπαδόπουλο κ.α. επισκέφτηκε τον Καζαντζίδη στο σπίτι του με σκοπό να βρούν όλοι μαζί μια κοινώς αποδεκτή λύση. Ο Καζαντζίδης πρότεινε να δώσει δύο δίσκους στην εταιρία δίχως να αξιώσει ποσοστά ώστε να τον αποδεσμεύσουν. Η προσπάθεια δεν καρποφόρησε.

Επιστροφή στη δισκογραφία
Το 1983 η δημοφιλής τηλεοπτική εκπομπή Ρεπόρτερς της ΕΡΤ με τους δημοσιογράφους Λιάνη, Χαρδαβέλλα και Δημαρά ασχολήθηκε με την προσπάθεια επιστροφής του Καζαντζίδη στη δισκογραφία. Το 1986 ψηφίστηκε διάταξη στη βουλή για τις «συμβάσεις καλλιτεχνών που παρέμειναν ανενεργές επί μία τριετία» οι οποίες «λύνονται αυτομάτως». Ο Καζαντζίδης αποδεσμεύεται από το συμβόλαιό του στη Minos με έναν τελευταίο δίσκο. Πρόκειται για την κυκλοφορία «Ο Δρόμος της Επιστροφής» του 1987.

Το 1988 απεβίωσε η μητέρα του, Γεσθημανή. Κυκλοφορεί τον δίσκο “Ελεύθερος” στην Polygram όπου εγκαινιάζει την συνεργασία του με τον Τάκη Σούκα. Πρόκειται για εμβληματικό δίσκο που περιέχει και την ιστορική εκτέλεση Πέτρινα Χρόνια του Σταμάτη Σπανουδάκη. Αμέσως μετά, υπογράφει συμβόλαιο συνεργασίας με την Music Box International (MBI), της οποίας ιδιοκτήτης τότε, ήταν ο Ανδρέας Καϊάφας.

Το 1989 κυκλοφόρησε ο δίσκος “Ο,τι Δεν Είπα” με τον οποίο εγκαινιάστηκε το Στούντιο Ν του Χ.Νικολόπουλου. Ακολούθησαν οι χρυσοί δίσκοι “Βραδιάζει”, “Ένα Γλέντι Με Τον Στελάρα”, “Και Που Θεός”, “Τα Βιώματα Μου”, “Αφιέρωμα”, “Τραγουδώ”, “Έρχονται Χρόνια Δύσκολα” ενώ μνημειώδεις είναι και οι ερμηνείες του σε ποντιακά τραγούδια.

Το 1999 δώρισε στους σεισμοπαθείς προσωπικά αντικείμενα υψηλής οικονομικής και συναισθηματικής αξίας, σε μια συμβολική κίνηση ελπίζοντας να βρει μιμητές. Ανταποκρίθηκε ο Γιάννης Πάριος. Ο Καζαντζίδης ετοίμαζε έναν δίσκο με τραγούδια των Τ. Σούκα και Θανάση Πολυκανδριώτη αλλά δυστυχώς τον πρόλαβε η ασθένεια.

Απεβίωσε στις 14 Σεπτεμβρίου του 2001, σε ηλικία 70 ετών, μετά από πολύμηνη αντιμετώπιση του καρκίνου. Ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε αρνηθεί να γίνει η κηδεία του δημοσία δαπάνη. Η ταφή του έγινε στο Νεκροταφείο της Ελευσίνας, ανάμεσα στους τάφους των γονιών του, όπως το επιθυμούσε ο ίδιος, ενώ η κηδεία του εξελίχθηκε σε λαϊκό προσκύνημα. Μέχρι σήμερα ιδρύονται σύλλογοι για αυτόν και πολλοί δρόμοι φέρουν το όνομα του.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, τραγούδησε δημιουργίες μεγάλων συνθετών (Μάνος Χατζιδάκις, Άκης Πάνου, Γιάννης Παλαιολόγου, Απόστολος Καλδάρας, Μανώλης Χιώτης, Μίκης Θεοδωράκης, Θοδωρής Δερβενιώτης, Νάκης Πετρίδης, Χρήστος Λεοντής, Τάκης Σούκας, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Μπάμπης Μπακάλης, Χρήστος Νικολόπουλος, Γιώργος Μητσάκης, Βασίλης Τσιτσάνης, Σταύρος Ξαρχάκος, Μάνος Λοΐζος, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Ζαμπέτας κ.ά.) και στιχουργών (Κώστας Βίρβος, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Τάσος Λειβαδίτης, Δημήτρης Χριστοδούλου, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Πυθαγόρας, Σώτια Τσώτου, Χρήστος Κολοκοτρώνης, Ευάγγελος Ατραΐδης, Βάντα Κουτσοκώστα, Νίκος Λούκας, Λευτέρης Χαψιάδης, Χαράλαμπος Βασιλειάδης κ.α.)

Δισκογραφία
Δίσκοι 78/45 στροφών
Την περίοδο 1952-1959 κυκλοφόρησε περισσότερα από 300 δισκάκια στην Columbia.[10] Ακολούθησαν την επόμενη δεκαετία αμέτρητες κυκλοφορίες δίσκων 78 ή 45 στροφών σε διάφορες ετικέτες. Παράλληλα με τους μικρούς δίσκους, τη δεκαετία του 1960 ξεκίνησαν να κυκλοφορούν συλλογές τραγουδιών του σε “μεγάλους” δίσκους 33 στροφών. Ωστόσο, ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος του Καζαντζίδη, που ηχογραφήθηκε με την προοπτική του μεγάλου δίσκου (και δεν ήταν συλλογή από τραγούδια που είχαν ήδη κυκλοφορήσει στις 45 στροφές ή συμμετοχή σε δίσκο τρίτου), ήταν η «Ανατολή» του Μίκη Θεοδωράκη το 1974.

Προσωπικοί δίσκοι / συλλογές

Έτος	Τίτλος	Δισκογραφική
1964	Καζαντζίδης, Μαρινέλλα – Μεγάλες Επιτυχίες	Odeon
1965	The Voice Of Stelios Kazantzidis	Nina
1965	Στέλιος Καζαντζίδης Νο. 2	Columbia
1965	Στέλιος Καζαντζίδης	Odeon
1965	Τραγουδήστε Μαζί Μου	Odeon
1967	Αναπολώντας Με Το Στέλιο Καζαντζίδη	Nina
1968	Καζαντζίδης, Μαρινέλλα – Καζαντζίδης Μαρινέλλα	Philips
1968	Kazantzides	Odeon
1968	Στέλιος Καζαντζίδης	Odeon
1968	Καζαντζίδης	Regal
1969	Νυχτερίδες Κι Αράχνες	Odeon
1970	Sing Greek Songs	Nina
1970	Ένα Γράμμα	Minos
1970	Η Στεναχώρια Μου	Minos
1970	Καζαντζίδης Μαρινέλλα	Sonora
1971	Καζαντζίδης Νο. 3	Regal
1971	Στιγμές	Margophone
1972	Γυρισμός	Minos
1972	Καζαντζίδης Νο. 4	Regal
1973	Γυάλινος Κόσμος	Minos
1973	Το Δρομολόϊ Της Ζωής	Margophone
1974	Στην Ανατολή	Minos
1974	Καζαντζίδης Νο. 5	Regal
1974	Η Ζωή Μου Όλη	Minos
1975	Ο Καζαντζίδης Και Τα Ρεμπέτικα	Columbia
1975	Υπάρχω	Minos
1976	Στέλιος Καζαντζίδης Νο. 6	Regal
1976	Στέλιος Καζαντζίδης Νο. 7	Regal
1977	Καινούργιοι Κόσμοι	Minos
1977	Ο Καζαντζίδης Σε Δημοτικά Τραγούδια	Regal
1977	Στέλιος Καζαντζίδης Νο. 8	Regal
1978	14 Χρυσές Επιτυχίες	Columbia
1978	14 Χρυσές Επιτυχίες Νο. 2	Columbia
1978	Μοναξιά Μου	Philips
1978	Ο Καζαντζίδης Τραγουδάει Βίρβο	Margophone
1978	Τα Καλύτερά Μου Τραγούδια Νο. 1	Standard
1979	Τα Καλύτερά Μου Τραγούδια Νο. 2	Standard
1980	Ο Καζαντζίδης Τραγουδά Πυθαγόρα	Regal
1980	Τα Τραγούδια Της Ανατολής	Regal
1981	Στέλιος Καζαντζίδης 1953-1960	Regal
1981	Στέλιος Καζαντζίδης 1961-1963	Regal
1982	15 Μεγάλες Επιτυχίες	Minos
1982	Ο Καζαντζίδης Τραγουδά Μπακάλη	Odeon
1982	Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες Του	Columbia
1984	Ανέκδοτα Τραγούδια Στις 33 Στροφές	Regal
1984	Ο Καζαντζίδης Τραγουδά Τσιτσάνη	Columbia
1985	Για Πάντα Νο. 1 (1952-1963)	Columbia
1985	Μια Γυναίκα Έφυγε	Minos
1986	Για Πάντα Νο. 2 (1952-1963)	Minos
1986	Μπιθικώτσης, Καζαντζίδης – Μαζί	Regal
1987	Ο Δρόμoς Της Επιστροφής	Minos
1988	Ελεύθερος	Polydor
1988	Καζαντζίδης (Κασετίνα Με 10 Δίσκους)	Columbia
1988	Τώρα	Minos
1988	Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες Του	Minos
1989	Ό,Τι Δεν Είπα	MBI
1990	Ανέκδοτα Τραγούδια Στις 33 Στροφές	Minos
1991	Εξ Ανατολών Προς Δυσμάς	Columbia
1991	Τα Λαϊκά Του Στέλιου Καζαντζίδη	MBI
1991	Καζαντζίδης Μαρινέλλα – Τα Τραγούδια Της Αμερικής	MBI
1991	Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες Του	Minos
1991	Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες Του Νο. 2	Minos
1992	Αυτή Είναι Η Ζωή Μου / 40 Χρονια Τραγουδι	Minos
1992	Βραδιάζει…	MBI
1993	Οι Πρώτες Αυθεντικές Εκτελέσεις	Minos
1993	Ένα Γλέντι Με Τον Στελάρα (Ζωντανή Ηχογράφηση)	MBI
1993	Καζαντζίδης, Μαρινέλλα – Μεγάλες Ερμηνείες	Philips
1994	Δισκογραφία Τσιτσάνη 10: Καζαντζίδης	Columbia
1994	Και Πού Θεός	MBI
1994	Τα Πορτρέτα Της MINOS-EMI 4	Minos
1995	Οι Μεγάλες Επιτυχίες	Mercury
1995	Τα Βιώματά Μου	MBI
1996	Αφιέρωμα	MBI
1996	Μεγάλες Επιτυχίες Νο. 1	MBI
1996	Μεγάλες Επιτυχίες Νο. 2	MBI
1996	Μέσα Από Τις 45 Στροφές	AM
1996	Τα Πρώτα Μου Τραγούδια 1960-1968	Mercury
1996	Τραγούδια Από Τις 45 Στροφές	EMI
1997	12 Ερωτικές Στιγμές	AM
1997	Τραγούδια Από Τις 45 Στροφές Νο. 2	EMI
1997	Τραγουδώ	MBI
1998	Τα Ζεϊμπέκικα Του Στέλιου	AM
2000	Τραγούδια Από Τις 45 Στροφές Νο. 3	EMI
2000	Τα Ποντιακά	MBI
2000	Η Ζωή Μου Όλη… Ένα Τραγούδι (Κασετίνα 11 Δίσκων)	MBI
2000	Έρχονται Χρόνια Δύσκολα	MBI

Συμμετοχές

Έτος	Τίτλος	Δισκογραφική
1961	Πολιτεία Α’ – Πολιτεία Β’ (Μίκη Θεοδωράκη)	Minos
1961	Ρετσίνα Και Μπουζούκι	Columbia
1963	Δημοτικά Νο. 1	Columbia
1963	Μίκης Θεοδωράκης Νο. 1	Columbia
1964	Κώστας Βίρβος Νο. 1	Odeon
1964	Μίκης Θεοδωράκης	Columbia
1964	Ρετσίνα Και Μπουζούκι No. 2	Columbia
1965	Καταχνιά (Χρήστου Λεοντή – Κώστα Βίρβου)	Odeon
1965	Μάνος Χατζιδάκις: Πρώτη Εκτέλεση	Columbia
1965	Συννεφιασμένη Κυριακή (Βασίλη Τσιτσάνη)	Columbia
1965	Ρετσίνα Και Μπουζούκι Νο. 3	Columbia
1965	Τραγούδια Της Ξενητειάς (Θόδωρου Δερβενιώτη – Κώστα Βίρβου)	Odeon
1967	Χρυσός Δίσκος	Grecophon
1970	Καζαντζίδης – Πόλυ Πάνου – Καίτη Γκρέϋ	Sonora
1974	Αλήθειες	Odeon
1975	Ρεμπέτικη Ιστορία Νο. 3	Regal
1976	Πολιτεία (Μίκη Θεοδωράκη)	Columbia
1982	Τα Σήμαντρα	Roma
1984	Θεόδωρος Δερβενιώτης: 30 Χρόνια	Regal
1985	Ο Λαϊκός Κινηματογράφος	Regal
1985	Η Συναυλία Στο Κεντρικόν	Philips
1985	Συναυλία Στο Κεντρικόν/Ορφέα	Philips
1988	Ο Γιάννης Μαρκόπουλος Στον Ελληνικό Κινηματογράφο	Minos
1990	Ελληνικός Κινηματογράφος Νο. 1	EMI
1993	Η Ελλάδα Του Στέλιου Και Του Στράτου	EMI
1992	Τα Τραγούδια Δεν Παλιώνουν	AM
1992	Ζεϊμπέκικα	AM
1993	Τα Τσιφτετέλια Του Στέλιου Και Του Μανώλη	EMI
1993	O Κύριος Μητσάκης	Wea
1993	Τα Αηδόνια Του Πόντου	MBI
1994	Άπονες Εξουσίες	MBI
1994	Συναπάντεμαν	MBI
1995	Στην Ελλάς Του 2000	Wea
1997	Ποντιακή Ραψωδία	Vasipap
1997	Πατρίδα Μ’ Αραεύω ‘Σε	MBI

Κινηματογράφος
O Στέλιος Καζαντζίδης εμφανίστηκε στις ταινίες:

Έτος	Τίτλος	Σκηνοθέτης
1960	Η Κυρία Δήμαρχος	Ροβήρος Μανθούλης
1962	Κλάψε Φτωχή Μου Καρδιά	Κώστας Στράντζαλης
1965	Παίξε Μπουζούκι Μου Γλυκό	Κώστας Στράντζαλης
1965	Αφήστε με να Ζήσω	Ανδρέας Κατσιμητσούλιας
1965	Οι Αδίστακτοι	Ντίνος Κατσουρίδης
1965	Προδομένη	Χρήστος Κυριακόπουλος
1965	Η Τιμωρία	Ανδρέας Κατσιμητσούλιας (σενάριο Πυθαγόρας)
1965	Οι Καταφρονεμένοι	Νίκος Βαρβέρης (σενάριο Πυθαγόρας)
1965	Δεν Μπορούν να μας Χωρίσουν	Χρήστος Κυριακόπουλος
1966	Έχω Δικαίωμα να σε Αγαπώ	Απόστολος Τεγόπουλος
1966	Άγγελοι της Αμαρτίας	Ανδρέας Κατσιμητσούλιας
1967	Η Ωρα της Δικαιοσύνης	Ανδρέας Κατσιμητσούλιας (σενάριο Πυθαγόρας)
1967	Άδικη Κατάρα	Απόστολος Τεγόπουλος
1967	Ο Γεροντοκόρος	Ορέστης Λάσκος
1967	Σαπίλα και Αριστοκρατία	Κώστας Καραγιάννης
1968	Τα Ψίχουλα του Κόσμου	Απόστολος Τεγόπουλος
1968	Οι Άνδρες Δε Λυγίζουν Ποτέ	Κώστας Ανδρίτσος
1968	Ο Γίγας της Κυψέλης	Κώστας Καραγιάννης
1970	Φουκαράδες και Λεφτάδες	Κώστας Καραγιάννης
1976	Κραυγή στον Άνεμο / Voice in the Wind	Ερρίκος Ανδρέου
1981	Εις Μνήμην Χάρρυ Κλυνν	Πάνος Αγγελόπουλος

Τραγούδια του Καζαντζίδη που ακούστηκαν σε ταινίες

Έτος	Τίτλος	Τραγούδια
1966	Φτωχογειτονιά αγάπη μου	Προδομένες καρδιές
1971	Θανάση πάρε το όπλο σου	Ζιγκουάλα
1980	Παραγγελιά	Ποιος θα με πληροφορήσει
1982	Summer Lovers	Έψαχνα άδικα να βρω
2003	The Wire: Season 2 Ε11 (Bad Dreams)	Το ψωμί της ξενιτιάς, Ένα σίδερο αναμμένο
2003	Σεισμός	Κάποτε κάποια μέρα

ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΣΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ

Έτος	Καλλιτέχνης	Τίτλος
1976	Γιάννης Πάριος	Ηλιοβασίλεμα
1977	Μαρίζα Κωχ	Νέα Μενεμένη
1979	Χάρις Αλεξίου	Σε πέντε ώρες ξημερώνει Κυριακή
1980	Χάρις Αλεξίου	Παιδιά και εμείς της προσφυγιάς
1981	Δημήτρης Ξανθάκης	Παλιές δόξες
1981	Χάρις Αλεξίου	Γράμμα σου στέλνω θείε μου
1982	Γιάννης Ντουνιάς	Του δεσμού μας το φινάλε
1986	Τζίμης Πανούσης	10.000 WATT
1987	Χάρρυ Κλυνν	Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται
1990	Καίτη Γκρέυ	Οταν ακούω Καζαντζίδη
1991	Μαχαιρίτσας	Η Αλίκη η Μαίριλυν κι εγώ
1993	Αιμιλία Κουγιουμτζή	Κάτι παιδιά
1994	Διονύσης Σαββόπουλος	Μέρες καλύτερες θα έρθουν
1995	Αφροδίτη Μάνου	Στο καφενείο Ελληνικόν
1999	Δήμητρα Παπίου	Αυτή η νύχτα μένει
2001	Θέμης Αδαμαντίδης	Ο Στέλιος του Σεπτέμβρη
2002	Θέμης Αδαμαντίδης	Ολυμπος
2002	Πασχάλης Τερζής	Σεβάς Χανούμ
2004	Μακεδόνας	Η ζωή τραγούδι
2005	Μανώλης Τσεσμετζής	Η μπαλάντα του Στέλιου
2006	Αντώνης Βαρδής	Το βιβλίο
2006	Νότης Σφακιανάκης	Το σύστημα
2015	Άγγελος Παναγάκης	Αχ ρε Στέλιο
2016	Άνδρος Γεωργίου	Στελάρα μου αθάνατε
2020	Γιώργος Ροδακίδης	Αχ Καζαντζίδη