Ταράζει η Αντέλ .
Συθέμελλα .

Μα η ψυχή μας ακλόνητη.

Σταθερή στις απόψεις της!

Δαμαζεται ο καιρός?

Όχι!

Όπως δεν πρέπει να επιτρέψουμε να νιώσουν οι άλλοι έτοιμοι, να δαμάσουν εμάς και τα συμφραζόμενά μας συναισθήματα και εξελίξεις των συμπεριφορών μας!

Ας καταφέρει ο καθένας μας, να δαμάσει μόνο τον εαυτό του, τα κακά του τρωτά σημεία , μα και να συνεισφέρει να ανέλθουν , να αναδυθούνε , τα άτρωτά μας σημεια, γερά και με βάσεις μόνιμες και ποτέ διατηρρητέες.

Ο καιρός με τα σκαμπανεβάσματά του, οι εποχές και τα συνοδευτικά τους στοιχεία και ανάλογοι συλλογισμοί , έρχονται και συναντούνε, τις δικές μας μακρινές καλοκαιρινές διαθέσεις και αποθέσεις των δικών μας αποθεμάτων, ψυχής, νου και καρδιάς μας!

Φαινόμενα καιρικά, συμβαδίζουν πολλές φορές με των εσωψύχων μας τα κατάστιχα, που τα γράφουμε περιορισμένα ή εκετενέστερα ,όσο αφορά τη δική μας συμμετοχή και όχι μόνο.

Είναι εκείνες οι στιγμιαίες κεραυνοβόλες καμιά φορά συνθήκες, καταστάσεις , που έρχονται , παρέρχονται και συστρατεύονται με αδιάλλακτες μεθόδους ρίψης υδάτινων πόρων και γευμάτων, της απειλούμενης μέχρι κάποιας στιγμής, ξηρασίας του εδάφους.

Μια μουντάδα , που το γκρι χρώμα , απόχρωση ίσως και των ψυχικών μας διαθέσεων , μα σε συμπόρευση με τα άλλα κινήματα διεκδίκησης εκείνης της ηλιοφάνειας , που θα τους καταστήσει λαμπότατους των λαμπροτάτων χειρισμών και διαχειρισμών, κρούσεων και συγκρούσεων.

γράφει:Άννα Ζανιδακη