Η Μαρίνα Αμπράμοβιτς είναι η πρώτη εν ζωή καλλιτέχνιδα που θα παρουσιάσει έκθεση στην Galleria dell’Accademia

Το 2023, η Μαρίνα Αμπράμοβιτς έγινε η πρώτη γυναίκα που παρουσίασε ατομική έκθεση στη Royal Academy of Arts του Λονδίνου, ενώ το 1997 έγινε η πρώτη γυναίκα που βραβεύτηκε με Χρυσό Λέοντα στη Μπιενάλε της Βενετίας.

Τώρα, η Σέρβα καλλιτέχνιδα θα γράψει και πάλι ιστορία με μια επερχόμενη ατομική έκθεση στη Galleria dell’Accademia (Πινακοθήκη της Ακαδημίας) στη Βενετία, γεγονός που σηματοδοτεί την πρώτη φορά που το έργο μιας εν ζωή καλλιτέχνιδας φιλοξενείται στην ακαδημία, η οποία μετρά πάνω από 250 χρόνια ζωής.

«Μετάδοση ενέργειας»
Η έκθεση, με τίτλο Transforming Energy, έκανε το ντεμπούτο της στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (MAM) της Σαγκάης πέρυσι. Σε μεγάλο βαθμό αντλεί έμπνευση από την διαδρομή της Αμπράμοβιτς κατά μήκος του Σινικού Τείχους στην Κίνα, την οποία πραγματοποίησε μαζί με τον πρώην σύντροφό της, τον αείμνηστο καλλιτέχνη Ουλάι, το 1998.

Το ζευγάρι ξεκίνησε από τα δύο αντίθετα άκρα του τείχους και περπάτησε για 90 ημέρες, ώστε να συναντηθεί στη μέση για να τερματίσει τη σχέση του. Ο Σάι Μπαϊτέλ, καλλιτεχνικός διευθυντής του MAM, επιμελήθηκε την έκθεση της Βενετίας σε συνεργασία με την καλλιτέχνιδα.

«Το Transforming Energy είναι μια συνάντηση μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, υλικού και άυλου, σώματος και πνεύματος. Οι επισκέπτες καλούνται να βιώσουν μια σειρά από διαδραστικά Transitory Objects — πέτρινα κρεβάτια και κατασκευές με ενσωματωμένους κρυστάλλους — ξαπλώνοντας, καθισμένοι ή όρθιοι πάνω τους, ενεργοποιώντας αυτό που η Αμπράμοβιτς αποκαλεί μετάδοση ενέργειας», αναφέρεται σε δελτίο τύπου σχετικά με την έκθεση της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.

Ιστορικές περφόρμανς
Το έργο The Great Wall Walk (1988/2008) θα παρουσιαστεί επίσης στην Ακαδημία μαζί με άλλες ιστορικές περφόρμανς, όπως το σοκαριστικό Rhythm 0 (1974), μια περφόρμανς που έλαβε χώρα σε μια γκαλερί στη Νάπολη, κατά τη διάρκεια της οποίας η Μαρίνα Αμπράμοβιτς στεκόταν σε ένα δωμάτιο και προσκαλούσε τους επισκέπτες να χρησιμοποιήσουν διάφορα αντικείμενα, όπως ένα ένα κραγιόν και ένα τσεκούρι, όπως επιθυμούσαν.

Η παράσταση διήρκεσε έξι ώρες. Στην αρχή, το κοινό της ήταν παθητικό. Όμως, με την πάροδο του χρόνου, έγινε βίαιο, με ανθρώπους να χρησιμοποιούν τα αντικείμενα για να της κόψουν το δέρμα, να σκίσουν τα ρούχα της, να της χώσουν ένα μαχαίρι ανάμεσα στα πόδια και να κολλήσουν στο σώμα της ένα κομμάτι χαρτί με τη λέξη «VILE» (απαίσια).

Στην έκθεση συμπεριλαμβάνεται επίσης το Pietà (1983), μια φωτογραφία της Αμπραμόβιτς που κρατάει το σώμα του Ουλάι στην αγκαλιά της. Το έργο θα εκτίθεται μαζί με το Pietà του σπουδαίου Ιταλού ζωγράφου της Αναγέννησης, Τιτσιάνο.

Σε μια δήλωσή της, η Αμπράμοβιτς θυμάται την πρώτη φορά που επισκέφθηκε τη Μπιενάλε της Βενετίας με τη μητέρα της σε ηλικία 14 ετών. «Ταξιδέψαμε με τρένο από το Βελιγράδι και όταν βγήκα από το σταθμό και είδα τη Βενετία για πρώτη φορά, άρχισα να κλαίω. Ήταν τόσο όμορφη, διαφορετική από οτιδήποτε είχα δει μέχρι τότε», ανέφερε. «Από τότε, η επιστροφή στη Βενετία έχει γίνει παράδοση», πρόσθεσε.

*Με πληροφορίες από: The Art Newspaper

πηγή:in.gr