Ο Ευριπίδης Μπέκος στο SVOICE

Ο Ευριπίδης Μπέκος μας μιλά ποιοι τον βοήθησαν και ποιοι συνεργάστηκαν, καθώς και τις δυσκολίες της δημιουργίας στο νέο του άλμπουμ.

– Ευριπίδη πώς είσαι αυτή την περίοδο;

Είμαι πολύ καλά πιστεύω, εκ φύσεως είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπός και προσπαθώ να μην επηρεάζομαι από μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα ενός σχετικού πεσιμισμού αλλά να διατηρώ μέσα μου κάποιες άγκυρες ώστε να μπορώ να λειτουργώ προσφέροντας ως ενεργό μέλος της κοινωνίας.

– Πες μας για το νέο άλμπουμ σου που κυκλοφόρησες πρόσφατα το “O TEMPORA! O MORES!”;

Ο νέος μας δίσκος είναι αποτέλεσμα μιας διεργασίας αρκετών χρόνων, είναι αν θέλετε ο καρπός ζυμώσεων μουσικών και στιχουργικών που χαρακτηρίζονται από μια έντονη ανάγκη έκφρασης διαμέσου της απελευθέρωσης από την κοινή φόρμα. Ο δίσκος πλαισιώνεται από πολύ άξιους μουσικούς και ερμηνευτές και είμαι πολύ ευτυχής γι΄αυτό.

– Πόσες δυσκολίες είχες στην διάρκεια της δημιουργίας του;

Όταν αποφασίζει κανείς να διατυπώσει δημοσίως τις σκέψεις του με κάθε κόστος είναι σίγουρο πως είναι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει μια σειρά δυσκολιών κυρίως εσωτερικών συγκρούσεων για το τί απ’ όλα αυτά που έχει στο μυαλό του μπορεί δυνητικά να αφορούν και τους συνανθρώπους του. Βέβαια για όλα υπάρχει μια λύση και συνήθως έρχεται μέσα από τη σκληρή δουλεία και την προσπάθεια να δει τα πράγματα με μια όσο πιο αντικειμενική ματιά γίνεται και αυτό το επιτυγχάνει κανείς δια μέσου του χρόνου και της τριβής με το αντικείμενο.

– Ποιοι βοήθησαν και συνεργάστηκαν στο νέα άλμπουμ;

Στο album αυτό όπως και στις προηγούμενες δουλειές είχαμε την τύχη και την τιμή να συνεργαστούμε με πολύ αξιόλογους και χαρισματικούς μουσικούς και ερμηνευτές. Η συμμετοχή του Γιάννη Ζουγανέλη τόσο ερμηνευτικά όσο και από το γεγονός ότι μας παραχώρησε το δικό του Label της ΑΥΛΟΣ είναι καθοριστική, όπως και του Κώστα Τζιαγκούλα, του Δημήτρη Κοντογιάννη, του Αλέξανδρου Ζουγανέλη και του Παντελή Ζεμπίλη στις ερμηνείες έδρασαν καθοριστικά στη διαμόρφωση της ταυτότητας του album. Οι μουσικοί επίσης που έπαιξαν είναι όλοι τους πολύ υψηλού επιπέδου δεξιοτέχνες στο είδος τους και είναι ο Θανάσης Καρυπίδης στο βιολί, η Παυλίνα Θεοδόση στο βιολοντσέλο, ο Αλέξανδρος Ριζόπουλος στα κρουστά, ο Αλέξης Φάλαντας στο μπάσο, τις κιθάρες και τον τζουρά, η Σίλβι Πλαγκαρίτσα και ο Αλέξανδρος Ζουγανέλης στο φλάουτο. Επίσης πολύ σημαντικό ρόλο τόσο μουσικά όσο και τεχνικά καθόλη τη διάρκεια της παραγωγής έπαιξε και ο αδερφός μου ο Θεμης Μπέκος στην μίξη και τα φωνητικά.

– Ποιους θεωρείς σημαντικούς σταθμούς στην πορεία σου και την εξέλιξη σου ως μουσικός;

Νομίζω πως ένας μουσικός επωφελείται από το κάθε τι που κάνει. Κάθε του επαφή με οποιονδήποτε άλλο μουσικό έχει κάτι να του δώσει. Σίγουρα βέβαια θα πρέπει να ξεχωρίσω τις σπουδές και τους δασκάλους μου πάνω στη σύνθεση και τη μουσική, αλλά φυσικά και τις συνεργασίες με πολύ σημαντικούς ανθρώπους του ελληνικού τραγουδιού όπως ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ο Ψαραντώνης κ.α.

– Τι είναι αυτό που σoυ δίνει τη δύναμη να συνεχίσεις να δημιουργείς και να βλέπεις με αισιόδοξα το μέλλον;

Είναι αυτό το κλικ που εάν γίνει μέσα σου λύνονται πολλά πράγματα και μιλάω για την συνειδητοποίηση ότι ο άνθρωπος έχει δύναμη, μπορεί να ελέγξει τη ζωή του και να πραγματοποιήσει τα όνειρά του και να προσφέρει στο σύνολο αρκεί να μείνει πιστός στις αξίες και τα πιστεύω του, να μην χαθεί στην πορεία και να μην τα παρατήσει με την πρώτη δυσκολία.

– Εμπνέεσαι από κάτι συγκεκριμένο η ψυχολογία παίζει ρόλο;

Σίγουρα η ψυχολογία παίζει ρόλο αλλά δεν σημαίνει ότι πάντα για να δημιουργήσει κανείς πρέπει να είναι καλά! Πολλές φορές μάλιστα ισχύει το αντίθετο, ότι μέσα από μια ενδεχομένως δύσκολη στιγμή μπορούν να προκύψουν αναπάντεχα όμορφα αποτελέσματα και αυτό δίνει δύναμη να ξεφύγεις και να μπορέσεις να ξεπεράσεις τα πάντα.

– Όνειρο ζωής;

Η προσφορά στο σύνολο και η επικοινωνία μέσα από τη μουσική. Είναι πολύ σημαντικό πιστεύω να αναγνωρίζει την ουσία της προσφοράς χωρίς αυτό σε καμία περίπτωση να συνεπάγεται με την προβολή.

– Η μουσική έχει πολύ μεγάλη δύναμη…

Απαρχής του ανθρώπινου πολιτισμού η μουσική είχε μια τεράστια δύναμη. Είναι η σύνδεση εκείνη με έναν μαγικό κόσμο που όλοι μας γνωρίζουμε, μια γλώσσα που όλοι καταλαβαίνουμε. Εάν η γλώσσα και το λεξιλόγιο είναι ένα μέσο επικοινωνίας του εγκεφάλου και της σκέψης, η μουσική είναι η γλώσσα επικοινωνίας της ψυχής…