Λέξεις και στίχοι, μας οδηγούν σε ατέρμονες στοχαστικές περιστροφές και ίσα που ακούμε μετα βίας, τους ψιθύρους που σιγοσβήνουν και χάνονται, σαν λησμονημένες σκιές, στο φευγαλέο φως του λυκόφωτου.
Ήθελα τόσα να σου πω απόψε,
ήθελα να μυρώσω τη νύχτα σου
με λεβάντα και νυχτολούλουδο
να πάρεις το μονοπάτι της καρδιάς
να έλθεις να με βρεις.
Εκεί καθώς βαδίζεις
στις στράτες του δειλινού
ανέβα στα σκαλοπάτια της πάχνης
και θα με βρεις
μπροστά στο ναό της αλήθειας
θεία ερωτική λειτουργία
εσπερινός μιας άδολης αγάπης.
Άκου τη μουσική των αγγέλων
οι νότες σκορπούν στον αέρα
και χορεύουν παντού.
Ο παράδεισος τελικά είναι εδώ
κι εμείς μέσα του.
Θέλεις να μείνουμε για πάντα
σ ’αυτό το πολύχρωμο όνειρο.
Πιστεύεις πως μπορούμε…
Κλείσε τα μάτια και ακολούθησε
τα ίχνη των ονείρων…
εκεί θα περιμένω…

Makis Loukeris