Η Ελισάβετ της Αυστρίας Ελισάβετ Αμαλία Ευγενία (γερμανικά: Elisabeth von Österreich-Ungarn, 24 Δεκεμβρίου 1837 – 10 Σεπτεμβρίου 1898).

Γεννηθείσα Ελισάβετ της Βαυαρίας, ήταν Αυτοκράτειρα της Αυστρίας και Βασίλισσα της Ουγγαρίας, σύζυγος του Φραγκίσκου Ιωσήφ Α’ της Αυστρίας.

Είχε την μακρότερη θητεία ως Αυτοκράτειρα της Αυστρίας (44 έτη).
Μέλος του βασιλικού βαυαρικού Οίκου των Βίττελσμπαχ, ήταν γνωστή με το υποκοριστικό Σίσσυ.
Έλαβε ασυνήθιστα (για την καταγωγή της) ανεπίσημη αγωγή, η οποία οφειλόταν κυρίως στον πατέρα της.

Ο γάμος της με τον αυτοκράτορα της Αυστρίας σε ηλικία 16 ετών την έφερε αντιμέτωπη με το αυστηρό πρωτόκολλο της αυλής των Αψβούργων και σύντομα αναγκάστηκε να ακολουθήσει έναν άκαμπτο και ελεγχόμενο τρόπο ζωής.

Από την αρχή του έγγαμου βίου της ήρθε σε σύγκρουση με την πεθερά (και θεία της), Αρχιδούκισσα Σοφία, η οποία πήρε τον έλεγχο της ανατροφής των παιδιών της Σίσσυ, το πρώτο εκ των οποίων, η Σοφία, πέθανε σε πολύ νεαρή ηλικία.

Η γέννηση του διαδόχου, Ροδόλφου, βελτίωσε τη θέση της στην Αυλή, όμως έπληξε την υγεία της, και την ώθησε σε συχνά ταξίδια στην Ουγγαρία, την οποία προτιμούσε για το πιο χαλαρό περιβάλλον που συναντούσε εκεί.

Η μεγάλη αγάπη της για την Ουγγαρία έθεσε τα θεμέλια για την εδραίωση της διπλής μοναρχίας της Αυστρίας-Ουγγαρίας (1867).
Ο θάνατος του μοναχογιού της και της ερωμένης του, Βαρόνης Μαρία Βετσέρα, στη δολοφονία-αυτοκτονία που έλαβε χώρα στο Μάιερλινγκ (1889) απεδείχθη καταστροφικό χτύπημα για την Ελισάβετ: αποτραβήχτηκε από τα αυτοκρατορικά της καθήκοντα και ταξίδεψε εκτεταμένα χωρίς την οικογένειά της.

Έχοντας επισκεφτεί την Κέρκυρα ήδη από το 1861, έχτισε εκεί το Αχίλλειον (1890), μελλοντικό της καταφύγιο.
Η εμμονική φροντίδα της εξωτερικής της εμφάνισης έλαβε θρυλικό χαρακτήρα, ακόμη και κατά τη διάρκεια της ζωής της.
Ενώ βρισκόταν σε ταξίδι στη Γενεύη (1898), δολοφονήθηκε από επίθεση με μαχαίρι από τον Ιταλό αναρχικό Λουίτζι Λουκένι.