«Κι ύστερα» μου’ λεγες «μετά την απόλυση, έβγαινα έξω
κι αγόραζα ένα τετράγωνο μπισκοτάκι γεμιστό – το λαχταρούσα
όλη την εβδομάδα, μα εκείνο έρχονταν στην ώρα του,
κάθε Κυριακή, μετά τον εκκλησιασμό».
Πού να ’σαι να σου φέρω ένα γεμιστό Παπαδοπούλου,
έφυγες και δεν άφησες ίχνη, ο Ουρανός είναι το απέραντο,
δεν ξέρω αν, πλέον, λαχταρούν εκεί, πλάι στους τρυφερούς αγγέλους
και τ’ αστέρια, αν σκέπτονται συνεχώς ένα κομμάτι γλύκισμα,
ούτε πώς θα σ’ αναγνωρίσω,
καλού-κακού,
έχω ένα μπισκοτάκι στην τσέπη τις Κυριακές
μπας και ξεπροβάλεις πίσω από κανένα τρούλο όπως τα πετροχελίδονα
και μου το ζητήσεις, μαζί με το αντιδωρο.

Γιάννης Τσίγκρας