Κι όταν βρεθούμε εκεί, θα μας γνωρίσουν όλοι,
θα βγάλουν το καπέλο τους να το πετάξουνε ψηλά,
μ’ ένα «ως ευ παρέστητε» θα μας καλωσορίσουν,
θα χαμογελούμε ενώ θα παίζει μια αόρατη μπάντα
και το πρόσωπό μας θα λάμπει όπως μια θερινή Κυριακή.
Όταν βρεθούμε εκεί, θα ζωντανέψει ό,τι ονειρευτήκαμε,
αγάπες κι άσπρα σύννεφα θα καθίσουν στις παλάμες μας,
τα τριαντάφυλλα θα μας παραδοθούν
κι η θάλασσα, ω, η θάλασσα,
μ’ όλους τους ιπποκάμπους της και τα κοράλλια,
θα τραγουδήσει το άρρητο.

Γιάννης Τσίγκρας