Τα όνειρα των δέντρων, του Γιάννη Τσίγκρα
Και τα δέντρα ονειρεύονται συχνά έναν Απρίλη
με λεπτόμισχες βροχές κι ωχρές ανεμώνες-
νά γιατι δεν μπορώ να προφέρω «ώς εδώ».
Ονειρεύονται τρένα με λυπημένους επιβάτες, τα δέντρα,
ποιητές, που μελετούν την κορόνα του τραγουδιού τους.
Συνήθως σκέπτονται ότι μια βουτιά σε ποτάμι θα τους δώσει
την καταγωγή και το όνομα του ήρωά τους
– νά γιατι δεν μπορώ να προφέρω «ώς εδώ»:
Το «ώς εδώ» σημαίνει ότι το ποίημα τελείωσε ή ότι ο ποιητής
είναι υποχρεωμένος να εγκαταλείψει το όνειρο του δέντρου,
αναζητώντας το δικό του όνομα και τη δική του καταγωγή.
Γιάννης Τσίγκρας