«Ο παπα-Μαραθάς περνούσε ξυπόλητος την Ωραία Πύλη.
Τα μαλλιά του ανέμιζαν στο νυχτερινό αεράκι
που έμπαινε από τα παράθυρα, μας έρραινε μ’ αστέρια
και δοξαστικές κωδωνοκρουσίες,
πλεγμένες με τα κεκραγάρια των αηδονιών.
Η γιαγιά ζητούσε τρακόσιες μετάνοιες στις ακοίμητες-
Εμείς σκύβαμε και μασούσαμε λιόσπορα.
Το πρωί, στην επιστροφή, μύριζαν τα γιασεμιά,
η Ευανθία πλένονταν γυμνή κάτω από τη μανόλια
και ψάλλανε τα κάλαντα αχτένιστα παιδιά».

Γιάννη Τσίγκρα