Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, γεννημένος στις 13 Αυγούστου 1899 στο Λονδίνο, υπήρξε ένας από τους πιο επιδραστικούς και πολυσυζητημένους σκηνοθέτες στην ιστορία του κινηματογράφου.

Αν και ξεκίνησε την καριέρα του σχεδιάζοντας τίτλους αρχής σε στούντιο του Λονδίνου τη δεκαετία του 1920, η πρώτη του επαφή με τη σκηνοθεσία ήρθε τυχαία, όταν χρειάστηκε να αντικαταστήσει τον ασθενή σκηνοθέτη της ταινίας Always Tell Your Wife. Το αποτέλεσμα εντυπωσίασε και τον οδήγησε στην πρώτη του κανονική παραγωγή, τον Αριθμό 13 – αν και το συγκεκριμένο έργο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω κλεισίματος του στούντιο.

Η ουσιαστική αρχή της καριέρας του ήρθε το 1925 με την ταινία The Pleasure Garden, και ακολούθησαν σημαντικές δημιουργίες μέσα στη δεκαετία του ’30 όπως Τα 39 Σκαλοπάτια, Ο Άνθρωπος που Ήξερε Πολλά, και Σαμποτάζ. Το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τον ώθησε να μετακομίσει στις ΗΠΑ, όπου αρχικά δυσκολεύτηκε να βρει παραγωγό. Τελικά, ο Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ του προσέφερε συμβόλαιο, κι έτσι γεννήθηκε η ταινία Ρεβέκκα (1940), η οποία τιμήθηκε με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.

Κατά τις επόμενες δεκαετίες ο Χίτσκοκ γύρισε αριστουργήματα όπως Ο Σιωπηλός Μάρτυς, Δεσμώτης του Ιλίγγου, Τα Πουλιά και φυσικά το μυθικό Ψυχώ (1960), έργο που επηρέασε ανεξίτηλα τον τρόμο και το ψυχολογικό θρίλερ. Παρά την εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία, δεν κέρδισε ποτέ Όσκαρ Σκηνοθεσίας, παρόλο που προτάθηκε έξι φορές.

Ο Χίτσκοκ είχε αδυναμία στις ξανθιές πρωταγωνίστριες – συνεργάστηκε με σταρ όπως η Γκρέις Κέλι, η Κιμ Νόβακ και η Ίνγκριντ Μπέργκμαν. Είχε επίσης δίψα για καλλιτεχνική καινοτομία: το 1948 γύρισε Η Θηλιά, την πρώτη του έγχρωμη ταινία, γυρισμένη με ενιαίο πλάνο και χωρίς μοντάζ, ενώ στη Νύχτα Αγωνίας συνεργάστηκε με τον Σαλβαδόρ Νταλί για να δημιουργήσει την αξέχαστη σκηνή ονείρου.

Μέχρι τον θάνατό του το 1980, ο Χίτσκοκ συνέχισε να οραματίζεται νέα έργα, όπως το ανολοκλήρωτο The Short Night. Η τηλεοπτική σειρά Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ Παρουσιάζει (1955–1965) έφερε την υπογραφή και το χαρακτηριστικό του χιούμορ σε εκατομμύρια θεατές.

Ο ίδιος θεωρούσε τον Ένοικο ως την πρώτη του “αληθινή” ταινία και το Shadow of a Doubt ως την προσωπικά αγαπημένη του. Αν και οι εποχές άλλαξαν, το σινεμά του Χίτσκοκ παραμένει διαχρονικό, επηρεάζοντας σκηνοθέτες και σινεφίλ μέχρι σήμερα.