Δύο βήματα…
Δύο βήματα…
Το πρίν και το μετά.
Μία ανάσα.
Χωρίζει αυτά τα δυό.
Το πρίν ή χθες.
Απ’ το αύριο θα πω.
Ένα ταξίδι.
Μες στου μυαλού το χθες.
Τις ιστορίες.
Και τις βαθιές πληγές.
Και τα χαμόγελα.
Κι άς ήταν λιγοστά.
Ήτανε λίγα.
Μα πιό σημαντικά.
Πρίν φύγει ο χρόνος.
Θέλω να μοιραστώ.
Πώς όλα φεύγουν.
Μέσα σ’ ένα λεπτό.
Μένει μόνο ένα.
Που αξίζει τελικά.
Μόνο η αγάπη.
Κι η καθαρή καρδιά.
Ταξίδι ο χρόνος.
Φεύγει και δεν γυρνά.
Μα θα’ ρθει ο επόμενος.
Με βήματα γοργά.
Δε θα ζητήσω.
Για μένα τίποτα.
Μόνο να’ ναι καλά.
Δικά μου πρόσωπα.
Μες τις καρδιές τους.
Ή φλόγα δυνατή.
Υγεία, αγάπη.
Και δύναμη πολύ.
Κι όταν στα δυό τους μάτια.
Το δάκρυ θα σταθεί.
Στο φύσημα του ανέμου.
Αμέσως να χαθεί.
Στα χείλη το χαμόγελο.
Βαθιά να χαραχτεί.
Ευχή μου ο χρόνος.
Να δίνει μόνο χαρά και ότι ποθεί ο καθένας μας προσωπικά.
Γ.Κ.
ΚΑΛΥΨΏ.