Εδώ, στη γη των λωτοφάγων, δεν υπάρχουν ποιητές,
-οι ποιητές ανασαίνουν και προσεύχονται με τη μνήμη-
ούτε ανθίζουν, πλέον, αρχαίοι μύθοι
μόνον αιωρούνται
(σαν άστρα που δεν γνωρίζεις
το όνομά τους)
λέξεις που δεν μιλούν
για καλοκαίρια, για πουλιά, για τριαντάφυλλα,
λέξεις που ανελέητα σωπαίνουν.
Οι ανοίξεις έρχονται με αλαλαγμούς, δεν τους δίνει σημασία
κανένας.
Μόνο τα παιδιά απλώνουν τα βραδινά τους παιγνίδια
εδώ,
στη γη των λωτοφάγων.

Γιάννης Τσίγκρας