Ευγνωμοσύνη

ρίμες του πρωιού

Από που έρχεται το φως
νιώθω πως δεν θα μάθω
η πυραμίδα στη σκιά
όνειρα πλάθω
λέω την αλήθεια μουσική
τον πόνο αγρίμι
αίμα και χώμα και νερό
το δέρμα μνήμη

φως κι άλλο φως κι ύστερα φως
φως στο σκοτάδι
θάλασσα ένα κι ουρανος
κι εσύ σημάδι

είδα, δεν έμαθα πολλά
κι άλλα θα πάθω
πέτρα μικρή σε προσευχή
κάπου στον Άθω
και στου Ολύμπου την κορφή
χαράδρα η βαθειά πληγή
λάθος και πάθος και ευχή
την ύπαρξη μου απ΄την αρχή
να ξαναμάθω

Μαρία Λεμεσού