«Tί να γίνεται μ’ εκείνο το σκυλάκι;»
Ξυπόλητη κι αχτένιστη
ρωτούσε τους περαστικούς
κι έδειχνε το στερέωμα.
Την ονομάσαμε «Λάικα».
Εκείνο το σκυλάκι, φυσικά, εξαχνώθηκε
και στη μεγάλη πατρίδα των προλετάριων-
ίσως του απέδωσαν τιμές αρχηγού κράτους.
Από εκείνη
απέμειναν δυο τσίγκοι της παράγκας της
ντυμένοι με φύλλα του Ντομινό,
να στάζουνε τις νύχτες
την τρυφερή της έγνοια.

Γιάννης Τσίγκρας