Τοποθέτησε ένα σκαμνί πλάι στο κρεββάτι,
να μην κουράζει τον φύλακα άγγελό του
κι άνοιξε παλιά κασετινα με νανουρίσματα.
Τι κι αν ο χρόνος έχει παλιώσει, όσον ο κορμός
του ευκαλύπτου του κήπου… Το δωμάτιο γέμισε
άσπρες πεταλούδες. Απόψε θα ονειρευτεί, εκείνη
τη μακρινή χώρα που ονομάζουν «Παιδική ηλικία»,
μια πομπή Επιταφίου μέσα στα περιβόλια θα ονειρευτεί
και ως Αριμαθαίος:
«Δος μοι τούτον τον ξένον…»
θα ψάλει – εννοώντας και τον εαυτό του.

Γιάννης Τσίγκρας