Το τιμόνι στο ποδήλατο του Τσιγκιτσάγκα ήταν μισό.
Όταν αγόραζε απ’ το περίπτερο σάμαλι Χατζή,
καταλάβαινα ότι το παπόρι ξεφόρτωσε, ξεφεύγοντας την Κορινθία.
Ήσαν κι άλλα αλάνια μαζί του: Ο Κώστας ο μαμουνατζής, ένα δόντι
ν’ ανοίγει τη μπύρα, ο Γαλοπούλας που κυνηγούσε στη Μπουρμπουλήθρα
νερόκοτες, με τη φούρκα – πήγαιναν προς τα μπάζα.
Σε λίγο,
έφθανε ώς εμέ η οσμή της ευωχίας τους.
Καλά κι ερωτευμένα παιδιά, με την ίδια μπαργούμαν -συμπτωματικά-
του Ιντεάλ.
Κανένας δεν υπάρχει πια. Ο Τσιγκιτσάγκας τράκαρε κι έμεινε όλο το βράδυ
να κοιτάζει τ’ άστρα, ο Κώστας φόρεσε το καλό του το κοστούμι
και κάρφωσε μιαν ανθοδέσμη στο βούρκο (για την καλή του την προόριζε
αλλ’ απορρίφτηκε), ο Γαλοπούλας κρεμάστηκε με το πόδι σε σκαλωσιά, σα γαλόπουλο στο τσιγκέλι.
Τον εντόπισαν μετά από πέντε μέρες.
Μένει το ανάπηρο ποδήλατο στο πάρκο και μικρά συννεφάκια
πότε-πότε, ανεβαίνουν απ’ τα μπάζα.

Γιάννης Τσίγκρας