Οι τρεις μάγοι

Δεν είναι αλήθεια. Δώρα δεν είχαμε. Μεγάλη φτώχεια, πού να τα βρούμε. Το θαύμα θέλαμε να δούμε. Κι ήταν παιδί ανίδεο πάνω στο χώμα. Τόσος δρόμος, τόσος κόπος, τόση έρημος. Κι ήταν ένα παιδί ανίδεο, πάνω στο χώμα.
Οι άλλοι δυο χαθήκανε, στο δρόμο της επιστροφής. Μεγάλη απορία και το νερό ελάχιστο. Τρώγαμε χώμα. Εμένα με έσωσε η απιστία μου και ό,τι κράτησα τα μάτια μου κλειστά ως να περάσει η αλήθεια.
Ήταν ένα παιδί μικρό. νερένιο, μες σε βάρκα. Αυτά, για φάτνη, πού τα ακούσατε. Δεν ξέρω..
Τυφλοί, τυφλοί κι ανόητοι. Θα κάτσω κάτω από ένα δέντρο και θα σας ξεχάσω
παιδί νερένιο
η ζωή μου
η βάρκα μου
Έχω ονόματα πολλά, εσύ πες με, Αϊλάν.

Μαρία Λεμεσού