Πάνω που είχα δει να κάθεται στα μαλλιά σου
Ένα ποίημα:
-Στάσου εκεί, φώναξα, να το σκιτσάρω.
Δε θα προσθέσω κανένα σκληρό επίθετο,
θα ήταν περιττό.
Θα έμοιαζε
να λεπταίνεις ένα κυπαρίσσι που ζωγράφισες παιδί
κι αποκάτω έγραψες «ένας άγγελος για τη μαμά μου»,
σα να πέταξες ψηλά, αντι για κορίνες, μαύρες πεταλούδες
να τακτοποίησες τη Guernica,
αλλού η σφαγή κι αλλού το τοπίο.
Σ’ το ‘πα, αλλά τα ποιήματα θυμώνουν
Όπως οι άγιοι με τις κάμερες και τις σημειώσεις
Έτσι, πέταξε και το δικό σου γι’ άλλη κόμη
Για τ’ όνειρο άλλου αδέξιου και φλύαρου ονειροπόλου.

Γιάννης Τσίγκρας