Είναι λάθος να πιστεύεις ότι όλα ειπώθηκαν,
αίφνης, τι έχεις γράψει για τη φωλιά της μουσικής,
και ποια είναι η σχέση της τελευταίας με την αλλοίωση;
Ανέβαινα,
σαράντα χρόνια πριν, την Καραολή και Δημητρίου
-Καισαριανή των χαρτόκουτων και του Χάκκα-
μια βροχή υπομονετική μούσκευε
τη βελούδινη σοκολάτα του προσώπου της,
τώρα θα ’ναι
για άλλον
παυσίλυπον ή επινίκιον, σώμα του αχ,
για μένα παραμένει στείρο οξειδωμένο όνομα
ακίνητο σαν mantis religiosa, ήγουν
αλογάκι της Παναγίας.

Γιάννη Τσίγκρα