Ποιά είναι η διαφορά του Ιφιγένεια εν Αυλίδι και του Ιφιγένεια εν Ταύροις

Η Ιφιγένεια, η ηρωίδα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, απεικονίζεται διαφορετικά σε δύο έργα του Ευριπίδη: “Ιφιγένεια εν Αυλίδι” και “Ιφιγένεια εν Ταύροις”

Η Ιφιγένεια, μια από τις πιο συγκλονιστικές μορφές της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, παρουσιάζεται σε δύο εμβληματικά έργα του Ευριπίδη, το “Ιφιγένεια εν Αυλίδι” και το “Ιφιγένεια εν Ταύροις”. Αυτά τα δύο έργα, αν και αφορούν την ίδια ηρωίδα, απεικονίζουν διαφορετικές φάσεις της ζωής της και διαφορετικές εκδοχές της μοίρας της. Κι όμως, η βασική διαφορά τους δεν έγκειται μόνο στην ιστορία ή στην πλοκή, αλλά και στον τρόπο που ο Ευριπίδης χρησιμοποιεί τον χαρακτήρα της Ιφιγένειας για να αναδείξει διαφορετικά θέματα και συναισθηματικά τοπία.

Στην “Ιφιγένεια εν Αυλίδι”, η ηρωίδα είναι μια νέα γυναίκα που βρίσκεται αντιμέτωπη με την απόφαση του πατέρα της, Αγαμέμνονα, να την προσφέρει ως θυσία για να εξασφαλίσει καλούς ανέμους για την εκστρατεία της Τροίας. Η τραγωδία ξεκινά με την αναμέτρηση του πατέρα της με την ίδια, καθώς η Ιφιγένεια καλείται να θυσιαστεί για το καλό της πατρίδας. Η σκηνή της θυσίας της είναι συγκλονιστική, και η Ιφιγένεια εμφανίζεται ως ηρωίδα που επιλέγει το καθήκον και την αφοσίωση στην πατρίδα της, αποδεχόμενη τη μοίρα της. Σε αυτό το έργο, η Ιφιγένεια εμφανίζεται ως μια μορφή ηρωικής θυσίας και του υψηλού καθήκοντος.

Αντίθετα, στην “Ιφιγένεια εν Ταύροις”, η Ιφιγένεια βρίσκεται σε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση. Εδώ, έχει σωθεί από τη θυσία και ζει ως ιέρεια της θεάς Άρτεμης στην Ταυρίδα. Η κατάσταση της είναι πιο ήρεμη, αλλά η μοίρα της εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά δύσκολη, καθώς είναι υποχρεωμένη να θυσιάζει ξένους ναυαγούς για να ευχαριστήσει την θεά. Η δραματική ένταση έρχεται όταν ο αδελφός της, Ορέστης, και ο φίλος του Πυλάδης φτάνουν στην Ταυρίδα και καταλήγουν να γίνουν οι επόμενοι υποψήφιοι για τη θυσία. Η Ιφιγένεια, για άλλη μια φορά, καλείται να διαχειριστεί την αντίφαση μεταξύ καθήκοντος και οικογενειακής αφοσίωσης. Αυτή η εκδοχή της Ιφιγένειας, όμως, προσφέρει μια πιο αισιόδοξη έκβαση, καθώς η αδελφική αγάπη και η πίστη στον θεό της τη σώζουν.

Η κύρια διαφορά, λοιπόν, μεταξύ των δύο έργων έγκειται στον τρόπο με τον οποίο η Ιφιγένεια αντιμετωπίζει την έννοια της θυσίας. Στην “Ιφιγένεια εν Αυλίδι”, η ηρωίδα είναι το αντικείμενο της θυσίας, προσφέροντας τον εαυτό της για το καλό των άλλων. Στην “Ιφιγένεια εν Ταύροις”, η Ιφιγένεια γίνεται η ηρωίδα που καλείται να θυσιάσει άλλους, καταδεικνύοντας τη μετάβαση από το θύμα στον εκτελεστή της θυσίας και τονίζοντας την επιρροή του θεϊκού πεπρωμένου στην ανθρώπινη μοίρα.

Συντάκτης: Γρηγόρης Κεντητός
πηγή:www.sportime.gr