Ποιητές, του Γιάννη Τσίγκρα

Οι ποιητές έχουνε μια καρδιά από αναμμένο κερί
που σιγολιώνει
φέγγοντας τα ερέβη,
δείχνοντας ένα μονοπάτι για τους χαμένους στο δάσος..
Με άξεστες πέτρες, φτιάχνουν μιαν εστια,
καίγονται οι ίδιοι για να ζεστάνουν τους παγωμένους.
Γιατι υπάρχουν ποιητές και τραγουδιστάδες,
Ιφιγένειες στο βωμό κι αηδόνια κρυμμένα στα φυλλώματα,
υπάρχουν ματωμένα χείλη
κι αυτιά που ακούν
απόνα κοχύλι μιαν ακίνδυνη θάλασσα.
Γιάννης Τσίγκρας