Πώς είναι να ζεις στην κορυφή της Γης -Σε ένα απομακρυσμένο νησί, με μήνες στο σκοτάδι και -34 βαθμούς

Βαθιά μέσα στον Αρκτικό Κύκλο κοντά στον Βόρειο Πόλο, ανάμεσα σε γιγάντιους παγετώνες και κάτω από πολικούς πάγους, η Σουηδή φωτογράφος Σεσίλια Μπλομντάλ, ζει μια «ονειρική» όπως λέει ζωή.

Το νορβηγικό αρχιπέλαγος του Σβάλμπαρτ, που βρίσκεται στη μέση μεταξύ των βόρειων ακτών της Νορβηγίας και του Βόρειου Πόλου, είναι το μέρος όπου βρίσκονται οι βορειότεροι οικισμοί του κόσμου.

Η Μπλόμνταλ, η οποία ζει στη μεγαλύτερη πόλη του Σβάλμπαρντ, το Longyearbyen, είναι μία από τους περίπου 2.500 κατοίκους της περιοχής. Εδώ τα πολύχρωμα σπίτια έρχονται σε αντίθεση με τα κολοσσιαία σκηνικά των παγετώνων και τα ουράνια φαινόμενα φωτίζουν τον ουρανό.

Η Μπλόμνταλ μετακόμισε στο Σβάλμπαρντ το 2015 και καταγράφει τη μοναδική ζωή της προς τέρψη των εκατομμυρίων γοητευμένων οπαδών της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και μόλις κυκλοφόρησε ένα νέο φωτογραφικό βιβλίο με τίτλο «Life on Svalbard».

«Όταν ζεις εδώ, πραγματικά βυθίζεσαι σε αυτό- την ήσυχη και γαλήνια φύση» δήλωσε η ίδια στο CNN. «Και κάθε μέρα το να είσαι τόσο κοντά στη φύση, είναι υπέροχο».

Πώς είναι η ζωή κοντά στον Βόρειο Πόλο – «Κάθε μέρα μοιάζει με περιπέτεια»
Βέβαια, παρ’ όλη τη φυσική ομορφιά του, το Σβάλμπαρντ είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα όμορφο μέρος. Οι πλούσιοι πόροι του, όπως τα ψάρια, το φυσικό αέριο και τα κοιτάσματα ορυκτών, το έχουν καταστήσει έναν ακμάζων παγκόσμιο κόμβο για οικονομικές δραστηριότητες και επιστημονική έρευνα. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που το επισκέπτονται ως τουριστικό προορισμό.

Η ζωή όμως στο Σβάλμπαρντ δεν είναι εύκολη. Από τις θερμοκρασίες που μερικές φορές πέφτουν κάτω από τους -30 (-34,4 βαθμούς Κελσίου), μέχρι τις πολικές αρκούδες και τις αρκτικές αλεπούδες που περιφέρονται περιστασιακά στους τοπικούς δρόμους, για έναν άνθρωπο της πόλης είναι δύσκολο να εγκαταλείψει τη ζωή του εκεί και να μετακομίσει σε ένα τόσο απομακρυσμένο και μερικές φορές απαγορευτικό μέρος.

«Κάθε μέρα μοιάζει περιπετειώδης. Είτε θα είναι μια τρελή ή άγρια μέρα είτε μια συνηθισμένη» λέει η φωτογράφος. «Αλλά μια συνηθισμένη μέρα εδώ είναι τόσο διαφορετική – είναι να πίνεις τον καφέ σου με το Βόρειο Σέλας ή τον ήλιο του μεσονυκτίου ή τους ταράνδους».

Σύμφωνα με την Μπλόμνταλ, άνθρωποι από περίπου 50 χώρες διαμένουν εκεί και πρόκειται για εργαζόμενους σε τομείς όπως η επιστημονική έρευνα αλλά και εργαζόμενοι στον εποχιακό τουρισμό.

Μια ζωή σε πιο αργούς ρυθμούς
Για την ίδια όμως, μια ματιά στο απαράμιλλο τοπίο του Σβάλμπαρντ ήταν το μόνο που χρειαζόταν για να εγκαταλείψει τις εταιρικές φιλοδοξίες της στην Αγγλία και τη Σουηδία και να επιλέξει να ζήσει αυτό που περιγράφει στο βιβλίο της ως «μια ζωή συνδεδεμένη με τη φύση που χαρακτηρίζεται από πιο αργούς ρυθμούς».

«Τα πάντα εδώ πάνω είναι τόσο αγνά και τόσο όμορφα» λέει. «Νομίζεις ότι πρόκειται για κάποιου είδους μαγεία επειδή είναι τόσο εξωπραγματικά».

Στα κανάλια της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η Μπλομνταλ δείχνει στους θεατές από πρώτο χέρι πώς το περιβάλλον του Σβάλμπαρντ διαμορφώνει την καθημερινότητά της. Για παράδειγμα, όχι μόνο είναι απαραίτητο να φέρει εξοπλισμό προστασίας από πολική αρκούδα όταν ταξιδεύει εκτός των καθορισμένων οικισμών, αλλά είναι και νομικά υποχρεωτική.

Σε μια από τις φωτογραφίες του βιβλίου της φαίνεται να έχει ένα πυροβόλο όπλο στην πλάτη της καθώς αυτή και ο σκύλος της στέκονται μακριά από τους οικισμούς.

Η πολική νύχτα και ο ήλιος του μεσονυκτίου
Παράλληλα, μία ημερολογιακή χρονιά στο Σβάλμπαρντ σημαδεύεται από δύο ασυνήθιστες περιόδους φωτός: την πολική νύχτα και τον ήλιο του μεσονυκτίου. Η πολική νύχτα διαρκεί από τα μέσα Νοεμβρίου έως τα τέλη Ιανουαρίου, όταν ο ήλιος δεν ανατέλλει πάνω από τον ορίζοντα.

Ο ήλιος του μεσονυκτίου, που διαρκεί περίπου 18 εβδομάδες μεταξύ Απριλίου και Αυγούστου, είναι όταν ο ήλιος δεν δύει κάτω από τον ορίζοντα. Αυτές οι περίοδοι συνεχούς φωτός και ολοήμερου σκοταδιού μπορούν να επιβαρύνουν το σώμα και το μυαλό.

Η Μπλόμνταλ λέει πως κάποιο φίλοι της, αποπροσανατολισμένοι από την πολική νύχτα, βρέθηκαν να πηγαίνουν στη δουλειά τους στη μέση της νύχτας, αντί για τις εξίσου σκοτεινές ώρες της ημέρας.

Τα προβλήματα υγείας από τη διαμονή σε ένα μέρος τόσο κοντά στο Βόρειο Πόλο
Αυτές οι συνθήκες μπορούν να διαταράξουν τους κύκλους ύπνου – αφύπνισης, τα επίπεδα πρωτεϊνών στο αίμα και να οδηγήσουν σε αυξημένους κινδύνους χρόνιων ασθενειών. Για παράδειγμα, η Μπλόμνταλ λέει ότι παρά την λήψη συμπληρωμάτων, παρατήρησε πτώση στα επίπεδα της βιταμίνης D, η οποία υποστηρίζει την υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος και τη δραστηριότητα των εγκεφαλικών κυττάρων.

Παρ’ όλα αυτά, η Σουηδή φωτογράφος εξακολουθεί να λέει πως η πολική νύχτα «είναι μία από τις καλύτερες εποχές του χρόνου», όπου μπορεί να «γίνει ένα με το σκοτάδι». Απολαμβάνει την ηρεμία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλά υπογραμμίζει τη σημασία της διατήρησης μιας θετικής προοπτικής και της παραμονής σε ενεργό δράση κατά τη διάρκεια μιας εποχής που διαφορετικά θα μπορούσε να είναι ληθαργική.

Τι λέει όμως η Μπλόμνταλ για τη ζωή στο Σβάλμπαρντ; «Θέλω να συνεχίσω να δείχνω την ομορφιά της Αρκτικής. Θέλω απλώς να δείξω το Σβάλμπαρντ όπως είναι».