Το δράμα πίσω από τη “Norma” της Μαρίας Κάλλας: Η πρόβα της 31ης Δεκεμβρίου 1957 και η θρυλική παράσταση του 1958

Η Μαρία Κάλλας, συχνά αποκαλούμενη ως μια από τις μεγαλύτερες σοπράνο όλων των εποχών, δεν ήταν ξένη στη δραματική αλληλεπίδραση τέχνης και ζωής. Ένα ιδιαίτερα αξιοσημείωτο κεφάλαιο στην καριέρα της εκτυλίχθηκε την Πρωτοχρονιά του 1958, όταν τα γεγονότα γύρω από τη Norma του Bellini στη Ρώμη τράβηξαν την προσοχή όλου του κόσμου. Όλα ξεκίνησαν με την πρόβα στις 31 Δεκεμβρίου 1957 και κορυφώθηκαν σε μια παράσταση που θα έμενε γνωστή ως μία από τις πιο αμφιλεγόμενες στιγμές στην ιστορία της όπερας.

Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, η Μαρία Κάλλας συμμετείχε στην τελική πρόβα για τη Norma στο Teatro dell’Opera di Roma, προετοιμαζόμενη για μια υψηλού προφίλ παράσταση στις 2 Ιανουαρίου 1958. Οι απαιτήσεις ήταν τεράστιες: ανάμεσα στο κοινό θα βρισκόταν ο Πρόεδρος της Ιταλίας, Τζοβάνι Γκρόνκι, και άλλες εξέχουσες προσωπικότητες, καθιστώντας την παράσταση πολιτικά και κοινωνικά σημαντική. Στην πρόβα, η φωνή της Κάλλας εντυπωσίασε με τη χαρακτηριστική της λάμψη, προσφέροντας μια γεύση από την αξεπέραστη καλλιτεχνία της.

Η Παράσταση που Συγκλόνισε τον Κόσμο
Όταν έφτασε η 2α Ιανουαρίου, η Κάλλας αισθανόταν αδιαθεσία αλλά αποφάσισε να ανέβει στη σκηνή. Ερμήνευσε τον τραγικό ρόλο της Norma, που είχε γίνει σήμα κατατεθέν της καριέρας της. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της πρώτης πράξης, έγινε εμφανές ότι αντιμετώπιζε φωνητικές δυσκολίες. Παρά τις προσπάθειές της, δεν κατάφερε να συνεχίσει. Προς έκπληξη του κοινού, η παράσταση διακόπηκε απότομα, με την Κάλλας να αποσύρεται, επικαλούμενη προβλήματα υγείας.

Το περιστατικό έγινε γρήγορα αντικείμενο συζήτησης στα μέσα ενημέρωσης. Οι κριτικοί και οι θαυμαστές διχάστηκαν: κάποιοι την κατηγόρησαν για έλλειψη επαγγελματισμού, ενώ άλλοι υποστήριξαν την απόφασή της, αποδίδοντας την κατάσταση στις εξαιρετικές πιέσεις που αντιμετώπιζε τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Παρά την ένταση της κριτικής, το ιστορικό ακυρώσεων της Κάλλας ήταν εξαιρετικά χαμηλό, δεδομένων των απαιτήσεων του ρεπερτορίου της.

Τα γεγονότα της 31ης Δεκεμβρίου 1957 και της 2ας Ιανουαρίου 1958 παραμένουν ένα διαρκές μέρος της κληρονομιάς της Μαρίας Κάλλας. Υπενθυμίζουν τις πιέσεις που αντιμετωπίζουν οι καλλιτέχνες στο απόγειο της καριέρας τους και την πολυπλοκότητα των προσδοκιών του κοινού. Σήμερα, αυτό το κεφάλαιο θεωρείται όχι μόνο μια στιγμή διαμάχης αλλά και μια απόδειξη των τεράστιων προκλήσεων και θριάμβων μιας θρυλικής καλλιτέχνιδας.

πηγή:Radio me 88.4