Από το 2007 τα τακούνια απαγορεύονται στο Ηρώδειο, προκειμένου να αποφευχθούν οι φθορές στα αρχαία μάρμαρα. Όπως όμως περιγράφουν εργαζόμενοι στην «Κ», αυτό δεν εμποδίζει αρκετές επισκέπτριες να παρακάμπτουν τον κανόνα, γεγονός που έχει οδηγήσει σε αυστηροποίηση των ελέγχων στην είσοδο.

Μια μαυροφορεμένη κοπέλα γύρω στα 20 ανεβαίνει ξυπόλυτη στο άνω διάζωμα του Ηρωδείου κρατώντας τα ψηλά γκόθικ τακούνια της στα χέρια. Μια κυρία φαίνεται να αλλάζει και να φοράει τα σανδάλια της πριν μπει στο αρχαίο θέατρο για να δει τη συναυλία, ενώ μια άλλη λίγο πιο δίπλα φαίνεται φανερά εκνευρισμένη για τη σύσταση που της έχει γίνει για τα παπούτσια της.

Είναι γνωστό εδώ και χρόνια: τα τακούνια μένουν απ’ έξω από το Ηρώδειο. Επίσημα κιόλας από το 2007, οπότε και το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο επέβαλε την απαγόρευση ψηλοτάκουνων στους χώρους του θεάτρου, προκειμένου να αποφευχθούν οι φθορές στα αρχαία μάρμαρα. Το διαβάζει κανείς άλλωστε στους όρους στα εισιτήρια των θεαμάτων. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως το «Δεν γνώριζα» δεν είναι μια συνήθης απάντηση που μπορεί να λάβουν οι εργαζόμενοι του χώρου όταν μπροστά τους εμφανίζονται… δύο τακούνια.

Αυστηροποίηση των ελέγχων

«Φέτος έχουμε την εντολή να είμαστε πολύ πιο αυστηροί, ειδικά τα παιδιά στην είσοδο» επιβεβαιώνει για το «σκανάρισμα» των τακουνιών στο Ηρώδειο ο Δημήτρης Κατσιμίρης, που είναι υπεύθυνος στο άνω διάζωμα, στην ταξιθεσία.

Εχουν περάσει 17 χρόνια από το 2007, όταν το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έθεσε ως όρο παραχώρησης του Ηρωδείου για παραστάσεις τα φλατ παπούτσια από τους παρευρισκόμενους και υποχρέωσε αυτό να αναγράφεται στα εισιτήρια και τα προγράμματα των θεαμάτων.

Μάλιστα, φέτος στις αρχές της χρονιάς το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, που μεγάλο μέρος των παραστάσεών του λαμβάνουν χώρα στο Ηρώδειο, έλαβε μία επιστολή από το υπουργείο με προτάσεις για την καλύτερη προστασία του αρχαίου θεάτρου. Στο εν λόγω κείμενο, αναφέρεται μεταξύ άλλων το φαινόμενο πολλών θεατών που προσέρχονταν στον χώρο με τακούνια, με αποτέλεσμα να έχουν σημειωθεί φθορές στα μάρμαρα. Και σύμφωνα με την κρίση της Εφορείας Αρχαιοτήτων η διοργάνωση θα έπρεπε να τηρήσει με αυστηρότητα την οδηγία για τα τακούνια, αλλιώς να απαγορεύεται η είσοδος στον εκάστοτε θεατή.

Το ακούμε συνέχεια στο Ηρώδειο, είναι στα όρια του αστείου, όλη η Ελλάδα ένα «ξέρεις ποιος είμαι εγώ».

Όπως λέει ο Δημήτρης Κατσιμίρης πολλές επισκέπτριες όντως δεν γνωρίζουν την απαγόρευση, αλλά και πολλές άλλες τη γνωρίζουν πολύ καλά αλλά επιστρατεύουν τη μέθοδο του «ξέρεις ποια είμαι εγώ;». «Το ακούμε συνέχεια στο Ηρώδειο, είναι στα όρια του αστείου, όλη η Ελλάδα ένα “ξέρεις ποιος είμαι εγώ”», σχολιάζει.

Όπως εξηγεί ο υπεύθυνος του άνω διαζώματος, η πρώτη σύσταση από τους εργαζόμενους γίνεται στην κεντρική είσοδο στον χώρο. Πολλές κάνουν τότε τις απαραίτητες υποδηματικές αλλαγές, άλλες περιμένουν τη δεύτερη υπενθύμιση που έρχεται στα μπαλκονάκια, οπότε και πλέον βρίσκονται στον χώρο του θεάτρου και δεν μπορούν να περπατήσουν με τακούνια. «Κάποιες όντως αρνούνται να τα βγάλουν, αλλά δεν έχει χρειαστεί ποτέ να φτάσουμε στα άκρα. Μπορεί να μας ταλαιπωρήσουν λίγο παραπάνω, να γίνουν ακόμα και προσβλητικές αλλά τελικά θα τα βγάλουν», λέει ο υπεύθυνος.

«Οι τουρίστριες συμμορφώνονται πιο εύκολα»

«Φέτος έχουμε την εντολή να είμαστε πολύ πιο αυστηροί, ειδικά τα παιδιά στην είσοδο» επιβεβαιώνει για το «σκανάρισμα» των τακουνιών στο Ηρώδειο ο Δημήτρης Κατσιμίρης, που είναι υπεύθυνος στο άνω διάζωμα, στην ταξιθεσία.

Εχουν περάσει 17 χρόνια από το 2007, όταν το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έθεσε ως όρο παραχώρησης του Ηρωδείου για παραστάσεις τα φλατ παπούτσια από τους παρευρισκόμενους και υποχρέωσε αυτό να αναγράφεται στα εισιτήρια και τα προγράμματα των θεαμάτων.

Μάλιστα, φέτος στις αρχές της χρονιάς το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, που μεγάλο μέρος των παραστάσεών του λαμβάνουν χώρα στο Ηρώδειο, έλαβε μία επιστολή από το υπουργείο με προτάσεις για την καλύτερη προστασία του αρχαίου θεάτρου. Στο εν λόγω κείμενο, αναφέρεται μεταξύ άλλων το φαινόμενο πολλών θεατών που προσέρχονταν στον χώρο με τακούνια, με αποτέλεσμα να έχουν σημειωθεί φθορές στα μάρμαρα. Και σύμφωνα με την κρίση της Εφορείας Αρχαιοτήτων η διοργάνωση θα έπρεπε να τηρήσει με αυστηρότητα την οδηγία για τα τακούνια, αλλιώς να απαγορεύεται η είσοδος στον εκάστοτε θεατή.

Το ακούμε συνέχεια στο Ηρώδειο, είναι στα όρια του αστείου, όλη η Ελλάδα ένα «ξέρεις ποιος είμαι εγώ».

Όπως λέει ο Δημήτρης Κατσιμίρης πολλές επισκέπτριες όντως δεν γνωρίζουν την απαγόρευση, αλλά και πολλές άλλες τη γνωρίζουν πολύ καλά αλλά επιστρατεύουν τη μέθοδο του «ξέρεις ποια είμαι εγώ;». «Το ακούμε συνέχεια στο Ηρώδειο, είναι στα όρια του αστείου, όλη η Ελλάδα ένα “ξέρεις ποιος είμαι εγώ”», σχολιάζει.

Όπως εξηγεί ο υπεύθυνος του άνω διαζώματος, η πρώτη σύσταση από τους εργαζόμενους γίνεται στην κεντρική είσοδο στον χώρο. Πολλές κάνουν τότε τις απαραίτητες υποδηματικές αλλαγές, άλλες περιμένουν τη δεύτερη υπενθύμιση που έρχεται στα μπαλκονάκια, οπότε και πλέον βρίσκονται στον χώρο του θεάτρου και δεν μπορούν να περπατήσουν με τακούνια. «Κάποιες όντως αρνούνται να τα βγάλουν, αλλά δεν έχει χρειαστεί ποτέ να φτάσουμε στα άκρα. Μπορεί να μας ταλαιπωρήσουν λίγο παραπάνω, να γίνουν ακόμα και προσβλητικές αλλά τελικά θα τα βγάλουν», λέει ο υπεύθυνος.

«Οι τουρίστριες συμμορφώνονται πιο εύκολα»

Τα ψηλά παπούτσια δεν γνωρίζουν… διαζώματα ή τάξεις, μπορεί να τα πετύχει κανείς σε όλες τις κατηγορίες εισιτηρίων όπως επιβεβαιώνει ο Γ., που εργάζεται επίσης στην ταξιθεσία του Ηρωδείου αλλά και του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου τα τελευταία δέκα χρόνια συνολικά. Κάθε βραδιά στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού θα μετρήσει τουλάχιστον δέκα ψηλά ζευγάρια παπούτσια –πριν αυτά βγουν ώστε αυτές που μέχρι πρότινος τα φορούσαν να μπουν– κάτι που θα γίνει πολύ σπανιότερα αντίστοιχα στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. «Είναι και πρακτικό το θέμα, στην Επίδαυρο δεν μπορούν να περπατήσουν εύκολα με τακούνια, ενώ στο αστικό περιβάλλον της Αθήνας μπορούν να έρθουν έτσι στο Ηρώδειο», σχολιάζει ο εργαζόμενος.

Οσον αφορά την «ανθρωπογεωγραφία» του τακουνιού και ποιες τα επιλέγουν κάτω από την Ακρόπολη, «έχει να κάνει περισσότερο με το αν κάποια ασχολείται με τον χώρο ή όχι. Καλλιτέχνιδες και ηθοποιοί, για παράδειγμα, δεν θα φορέσουν ψηλοτάκουνα, είναι πολύ σπάνιο», εξηγεί ο Δ. Κατσιμίρης, ωστόσο, βλέπει περισσότερους πόντους στα παπούτσια των παρευρισκομένων σε θεάματα όπως είναι οι όπερες, από ό,τι σε πιο εναλλακτικά ροκ/ποπ θεάματα. Ο έτερος ταξιθέτης λέει από την εμπειρία του πως οι τουρίστριες έρχονται λιγότερο υποψιασμένες, όπως υποθέτει κανείς, αλλά σε γενικές γραμμές συμμορφώνονται πιο εύκολα με τις υποδείξεις. Μπορεί οι ξένες επισκέπτριες να επηρεάστηκαν… από την Καταλανή σταρ Rosalía που πέρυσι λίγο πιο πέρα από το Ηρώδειο –στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης– φωτογραφήθηκε περήφανα με γόβες στιλέτο.

Όπως κάθε ιστορία με «πρέπει» και «μη», έτσι, και αυτή των τακουνιών στα αρχαία μάρμαρα έχει τα… σουρεαλιστικά σκηνικά της. Η Ε. από το πόστο της στα εισιτήρια του Ηρωδείου θυμάται μια κυρία που πήγε να δει πρόσφατα συναυλία από τις πρώτες σειρές. Μόνο που έπρεπε να περιμένει την οικονόμο της να της φέρει εφεδρικά χαμηλά παπούτσια για να το κάνει.