Ορέστης Μακρής, Τενόρος – Ηθοποιός
Ορέστης Μακρής ο σπουδαίος και δημοφιλής ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου γνωστός από τον ρόλο του μεθύστακα με τον οποίο σχεδόν ταυτίστηκε καλλιτεχνικά.
Ο ηθοποιός γεννήθηκε στις 30 Αυγούστου του 1899 στη Χαλκίδα σπούδασε φωνητική μουσική στο ωδείο Αθηνών και στα 20 του στρατεύτηκε και υπηρέτησε στη Μικρά Ασία. Όταν το 1930 άνοιξε το εργοστάσιο δίσκων της Columbia, ένας από τους πρώτους που πήγε να ηχογραφήσει ήταν ο τενόρος και μετέπειτα ο ηθοποιός Ορέστης Μακρής.
Ο απόφοιτος του ωδείου Αθηνών έκανε ντεμπούτο το 1925 στο θίασο οπερέτας της Ροζαλίας Νίκα. Σύντομα διέπρεψε με το εντυπωσιακό παράστημα και την γοητευτική φωνή του.
Το 1928 σε περιοδεία στην επαρχία με το θίασο του Αιμίλιου Βεάκη οι συνάδελφοι του ανακάλυψαν ακόμη ένα ταλέντο του Ορέστη Μακρή εκτός από το τραγούδι.
Ένα μεσημέρι όπως έτρωγαν όλοι μαζί ο συνήθως μετρημένος και ήσυχος ηθοποιός αποφασίσει να κάνει κάποιες μιμήσεις για να τους φέρει τους κέφι. Σηκώθηκε τρικλίζοντας από θέση οκλαδόν και με φωνής σπαστή τους έκανε τον μεθυσμένο, όλοι λύθηκαν στα γέλια και δεν θα ήταν παρά αστείο αν δεν ευρισκόταν ανάμεσα τους ο Βεάκης.
Μόλις τον είδε κατάλαβα ότι ο νεαρός τενόρος δεν έπρεπε να περιοριστεί στο τραγούδι, δεν χρειάζεται καν να το σκεφτείς του είπε πρέπει να βγεις στην επιθεώρηση και μόνο με αυτό το νούμερο θα χαλάσεις κόσμο του είπε χαρακτηριστικά και με ύφος που δεν σήκωνε αντίρρηση.
Το 1932 ο σπουδαίος ηθοποιός εμφανίστηκε στο Rex παίζοντας την επιθεώρηση παπαγάλος όπου επιχείρησε το νέο του ξεκίνημα, τους μπεκρήδες κι αν δικάσουνε άδικα θα τους κρεμάσουνε έλεγε κάνοντας τον μεθυσμένο και ξεσηκώνοντας το κοινό που έτρεχε στο θέατρο μόνο και μόνο για να απολαύσει το συγκεκριμένο νούμερο.
Ως ηθοποιός διέπρεψε σε απόδοση λαϊκών τύπων. Ανεπανάληπτη ήταν η απόδοσή του στο τύπο του «μεθύστακα», που αποτέλεσε σταθμό στο ελληνικό θέατρο. Τον τύπο αυτόν μετέφερε αργότερα και στον κινηματογράφο σε ομώνυμη ταινία.
Το 1955 απέδωσε τόσο αληθινά τον χαρακτήρα του μισητού ιδιοκτήτη που έγινε αποδέκτης ευτράπελου επεισοδίου σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας θεωρούμενος ως πραγματικός ιδιοκτήτης. Συμμετείχε σε περίπου σαράντα ταινίες παίζοντας χαρακτηριστικούς ρόλους, όπως του μεθυσμένου, του άστοργου, του ανάποδου μα και στοργικού πατέρα.
Ήταν παντρεμένος με την Βαρβάρα Δαμίγου, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά.
Το 1954 στα χρόνια της μεγάλης επιτυχίας και καθιέρωσής του η οικογένειά του θα εγκατασταθεί στο Χαλάνδρι σε ένα υπέροχο σπίτι γεμάτο κερασιές όπου θα ζήσει μέχρι και το τέλος της ζωής του. Πριν πεθάνει ζήτησε από τον εγγονό του θα τον πάει για μια τελευταία φορά στην παλιά του γειτονιά στην Χαλκίδα και λίγο πριν κλείσει τα μάτια του είπε στην κόρη του τώρα μπορώ να φύγω ευχαριστημένος. Πέθανε 29 Ιανουαρίου 1975
Φιλμογραφία
Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
---|---|---|
1931 | Μάγος της Αθήνας | |
1950 | Ο μεθύστακας | Μικές |
1952 | Ο γρουσούζης | Αγαθοκλής |
1954 | Το κορίτσι της γειτονιάς | Στάμος |
1955 | Η κάλπικη λίρα | Βασίλης Μαυρίδης |
1955 | Καταδικασμένη κι απ’ το παιδί της | Παύλος |
1955 | Το φιντανάκι | Αντώνης |
1956 | Αρπαγή της Περσεφόνης | πρόεδρος Κατωχωρίου |
1957 | Η θεία απ’ το Σικάγο | Χαρίλαος Μπάρδας |
1957 | Της νύχτας τα καμώματα | Σωτήρης |
1957 | Το αμαξάκι | Ανέστης Καραμπάς |
1958 | Η κυρά μας η μαμή | δρ Λυκούργος Μπέκος |
1958 | Μια λατέρνα, μια ζωή | Κοσμάς |
1958 | Το νησί της σιωπής | δάσκαλος |
1959 | Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο | γυμναστής Γκίκας |
1959 | Ο Θύμιος τα ‘κανε θάλασσα | Βρασίδας Μόραλης |
1959 | Στουρνάρα 288 | Μπάμπης |
1960 | Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα | Καίσαρ Αλεξάνδρου |
1960 | Οικογένεια Παπαδοπούλου | Νίκος Καρύδογλου |
1960 | Της μιας δραχμής τα γιασεμιά | παππούς |
1961 | Έξω οι κλέφτες | Τιμολέων Αδάμαντας |
1961 | Ο καλός μας άγγελος | Διαμαντής Ναρλής |
1963 | Όλα, και τη ζωή μου ακόμα | πατέρας Καίτης |
1963 | Το μεροκάματο του πόνου | Βαγγέλης |
1964 | Ο Αριστείδης και τα κορίτσια του | Αριστείδης |
1964 | Αδικημένη | Νικόλας Ανδρέου |
1964 | Ζητιάνος μιας αγάπης | Σπύρος |
1964 | Κάθε καημός και δάκρυ | πατέρας Φανής |
1964 | Πόνεσα πολύ για σένα | Χαρίδημος |
1965 | Με πόνο και με δάκρυα | Βασίλης Καψομίχαλος |
1965 | Οι καταφρονεμένοι | Σταμάτης |
1966 | Ο πόνος του μπεκρή | Θάνος |
1967 | Ένα κορίτσι αλλιώτικο απ’ τ’ άλλα | Παντελής Μανωλέσης |
Πηγές: Greek food and cinema | Βικιπαίδεια