Η Μπριζίτ Μπαρντό υπήρξε το απόλυτο σύμβολο του σεξ στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες και μια από τις πιο όμορφες γυναίκες όλων των εποχών. Στα 18 της έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο και πολύ γρήγορα έγινε παγκόσμιο είδωλο, ενώ στη συνέχεια άφησε πίσω της τη λάμψη των προβολέων για να αφοσιωθεί στην υπεράσπιση των ζώων.

Από το Παρίσι στη δόξα του Χόλιγουντ

Η Μπριζίτ Αν Μαρί Μπαρντό γεννήθηκε στο Παρίσι στις 28 Σεπτεμβρίου 1934. Η μητέρα της, με αγάπη για τον χορό και την ποίηση, την ενθάρρυνε να ακολουθήσει καλλιτεχνική πορεία. Στα 15 της πόζαρε ήδη για εξώφυλλα περιοδικών, ενώ στα 18 εμφανίστηκε στην ταινία Le Trou Normand (1952).

Το 1956 ο σύζυγός της, σκηνοθέτης Ροζέ Βαντίμ, την ανέδειξε με την ταινία Και ο Θεός… έπλασε τη γυναίκα, που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην Αμερική, μα καθιέρωσε τη Μπαρντό ως τη θρυλική «Μπε-Μπε».

Η γυναίκα-σύμβολο

Η εκρηκτική της ομορφιά την έκανε αντικείμενο θαυμασμού διεθνώς, ενώ οι Γάλλοι διανοούμενοι την είδαν ως εμβληματική φιγούρα απελευθέρωσης. Η Σιμόν ντε Μποβουάρ τη χαρακτήρισε «ατμομηχανή της γυναικείας ιστορίας» και την πρώτη πραγματικά απελευθερωμένη γυναίκα της μεταπολεμικής Γαλλίας.

Η Μπαρντό συνεργάστηκε με κορυφαίους σκηνοθέτες όπως ο Λουί Μαλ, ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ και ο Ανρί-Ζορζ Κλουζό, ενώ έπαιξε σε ταινίες όπως Η Περιφρόνηση και Βίβα Μαρία. Παράλληλα ηχογράφησε δημοφιλή τραγούδια – από το «Harley Davidson» μέχρι το «La Madrague» – ενώ ο Σερζ Γκενζμπούρ της αφιέρωσε το θρυλικό «Je t’aime… moi non plus».

Η αποχώρηση και η νέα αποστολή

Το 1973, μόλις 39 ετών, εγκατέλειψε οριστικά τον κινηματογράφο και αφιερώθηκε στην υπεράσπιση των ζώων, ιδρύοντας το δικό της ίδρυμα. Το πάθος της για τον ακτιβισμό συχνά την έφερε σε αντιπαραθέσεις με τις αρχές, ακόμη και στην Ελλάδα, όπου κατήγγειλε την κακομεταχείριση ζώων.

Το 1997 επισκέφθηκε την Αθήνα και τιμήθηκε από οικολογικές οργανώσεις.

Σκιές και αντιφάσεις

Η προσωπική της ζωή ήταν πολυτάραχη, με τέσσερις γάμους και έναν γιο, τον Νικολά-Ζακ Σαριέ. Η σχέση της με τον επιχειρηματία Μπερνάρ ντ’ Ορμάλ, σύμβουλο του ακροδεξιού Ζαν Μαρί Λεπέν, επηρέασε τη δημοτικότητά της, ενώ το 2004 καταδικάστηκε για πρόκληση ρατσιστικού μίσους.

Παρά τα αμφιλεγόμενα στοιχεία της δημόσιας εικόνας της, παραμένει ένα αξεπέραστο είδωλο.

Η κληρονομιά

Το περιοδικό Empire την κατέταξε στην 9η θέση με τις πιο σέξι σταρ όλων των εποχών (1995) και στην 49η θέση με τις κορυφαίες σταρ του σινεμά (1997). Για πολλούς, η Μπριζίτ Μπαρντό συμβολίζει τη γοητεία, την ανεξαρτησία και την αιώνια αντίφαση ανάμεσα στη λάμψη και την προσωπική επιλογή.