Μια νέα μελέτη που παρουσιάστηκε στο συνέδριο ECTRIMS 2024 ανέδειξε βιοδείκτες που μπορούν να προβλέψουν την επιδείνωση της αναπηρίας στη σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ).

Αυτοί οι βιοδείκτες, όπως τα επίπεδα της ελαφριάς αλυσίδας νευροινιδίων (sNfL) και της ινιδιακής όξινης πρωτεΐνης (sGFAP) στον ορό, έχουν τη δυνατότητα να καθορίσουν πιο εξατομικευμένες και αποτελεσματικές θεραπείες για τους ασθενείς. Η έρευνα διεξήχθη σε 13 νοσοκομεία στην Ισπανία και την Ιταλία, υπό την ηγεσία του Δρ. Enric Monreal.

Η μελέτη έδειξε ότι τα αυξημένα επίπεδα sNfL, μιας πρωτεΐνης που υποδεικνύει βλάβη νευρικών κυττάρων, σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο τόσο για επιδείνωση λόγω υποτροπής (RAW) όσο και για επιδείνωση χωρίς υποτροπές (PIRA). Επιπλέον, τα επίπεδα sGFAP, που προέρχονται από αστροκύτταρα και συνδέονται με βλάβη στο κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ), είναι προγνωστικά για το PIRA σε ασθενείς με χαμηλά επίπεδα sNfL. Η αναγνώριση αυτών των βιοδεικτών μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση των στρατηγικών θεραπείας.

Στη μελέτη συμμετείχαν 725 ασθενείς με ΣΚΠ, από τους οποίους συλλέχθηκαν δείγματα αίματος εντός 12 μηνών από την έναρξη της νόσου. Οι ερευνητές, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία SIMOA, διαπίστωσαν ότι τα υψηλά επίπεδα sNfL συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο επιδείνωσης και μικρότερη ανταπόκριση στις συνήθεις θεραπείες τροποποίησης της νόσου (DMTs), ενώ οι ασθενείς με υψηλά επίπεδα sNfL ωφελούνται από πιο ισχυρές θεραπείες, όπως το Natalizumab και το Ocrelizumab.

Αντίθετα, ασθενείς με υψηλά επίπεδα sGFAP και χαμηλά επίπεδα sNfL παρουσίασαν αυξημένο κίνδυνο PIRA και δεν ανταποκρίθηκαν στις τυπικές θεραπείες. Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία της μέτρησης των επιπέδων αυτών των δύο βιοδεικτών, ώστε οι κλινικοί γιατροί να μπορέσουν να προσαρμόσουν τις θεραπείες, αποφεύγοντας τους περιττούς κινδύνους και βελτιώνοντας την πρόγνωση των ασθενών με ΣΚΠ.

Πηγή: Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη θεραπεία και την έρευνα στη σκλήρυνση κατά πλάκας (ECTRIMS) 2024