Ο Σέρτζιο Λεόνε, γεννημένος στη Ρώμη το 1929, υπήρξε μια καθοριστική φυσιογνωμία στον παγκόσμιο κινηματογράφο

Ιδιαίτερα γνωστός για την καθιέρωση του «γουέστερν-σπαγγέτι» – ενός κινηματογραφικού είδους που πρόσθεσε ιταλική αισθητική και ωμό ρεαλισμό στους μύθους της Άγριας Δύσης. Γιος του σκηνοθέτη Βιντσέντσο Λεόνε και της ηθοποιού του βωβού κινηματογράφου Φραντσέσκας Μπερτίνι, μπήκε από νωρίς στον χώρο του σινεμά, δουλεύοντας δίπλα σε μεγάλους Αμερικανούς σκηνοθέτες στις παραγωγές που γυρίζονταν στην Τσινετσιτά.

Το 1961 έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με τον Κολοσσό της Ρόδου, όμως η μεγάλη του καριέρα απογειώθηκε το 1964 με το Για μια χούφτα δολάρια, μια ταινία που, αν και ήταν ριμέικ του Γιοζίμπο του Κουροσάβα, έφερε κάτι τελείως φρέσκο στο είδος: ελάχιστο διάλογο, εμβληματική μουσική (από τον Ένιο Μορρικόνε) και έναν σιωπηλό, αντι-ήρωα – τον “Άνθρωπο χωρίς Όνομα” που ενσάρκωσε ο Κλιντ Ίστγουντ. Ακολούθησαν τα Μονομαχία στο Ελ Πάσο και Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος, δημιουργώντας την περίφημη «Τριλογία του Δολαρίου».

Ιταλός οραματιστής, με κάμερα που έβγαζε σιωπή, βλέμματα και σκόνη από την ψυχή της Άγριας Δύσης. Δημιούργησε ήρωες δίχως όνομα, μουσικές που μιλούν χωρίς λόγια, και ένα σινεμά που δεν ξεχνιέται ποτέ.

Ο Σέρτζιο Λεόνε δεν μίλησε για τον μύθο. Τον σκηνοθέτησε.

Η φήμη του Λεόνε εξαπλώθηκε διεθνώς, και το 1968 σκηνοθέτησε το Κάποτε στη Δύση, αυτή τη φορά στην ίδια την Αμερική, με πρωταγωνιστές όπως ο Χένρι Φόντα και ο Τσαρλς Μπρόνσον. Αν και οι ταινίες του αγνοήθηκαν αρχικά από την κριτική, αργότερα αναγνωρίστηκαν ως αριστουργήματα. Το 1971 κυκλοφόρησε το Κάτω τα κεφάλια! και το 1984 ολοκλήρωσε το έπος Κάποτε στην Αμερική, μια γκανγκστερική ταινία με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, που έμελλε να είναι και η τελευταία του δουλειά.

Ο Σέρτζιο Λεόνε απεβίωσε ξαφνικά το 1989 από καρδιακή προσβολή. Παρόλο που γύρισε λίγες ταινίες, η επιρροή του στον κινηματογράφο – από το μοντάζ μέχρι την ένταση της αφήγησης – είναι διαχρονική και τεράστια.