Το αν οι βλάβες της ΣΚΠ εμφανίζονται στον εγκέφαλο ή στον νωτιαίο μυελό μπορεί να κάνει τη διαφορά στα συμπτώματα που προκαλούν.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μια χρόνια αυτοάνοση νόσος που επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα, προκαλώντας βλάβες στους νευρώνες. Οι βλάβες αυτές μπορεί να εμφανιστούν σε διάφορα μέρη του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού, επηρεάζοντας έτσι τη λειτουργία των νεύρων. Οι άνω κινητικές βλάβες εμφανίζονται στον εγκέφαλο ή το εγκεφαλικό στέλεχος και μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα όπως σπαστικότητα, αυξημένο μυϊκό τόνο και υπερδραστήρια αντανακλαστικά. Αυτές οι βλάβες διαταράσσουν τις νευρικές οδούς και επηρεάζουν τη μυϊκή λειτουργία.

Οι κατώτεροι κινητικοί νευρώνες, αντίθετα, βρίσκονται στο νωτιαίο μυελό και είναι υπεύθυνοι για τη μεταφορά σημάτων προς τις μυϊκές ίνες. Οι βλάβες στους κατώτερους κινητικούς νευρώνες οδηγούν σε αδυναμία, μειωμένο μυϊκό τόνο και απώλεια αντανακλαστικών. Στη σκλήρυνση κατά πλάκας, μπορεί να υπάρχουν βλάβες τόσο στους άνω όσο και στους κατώτερους κινητικούς νευρώνες, αν και οι βλάβες στους άνω κινητικούς νευρώνες είναι πιο συχνές.

Βλάβες ανώτερου κινητικού νευρώνα

Βλάβες άνω κινητικού νευρώνα στη σκλήρυνση κατά πλάκας

Το σώμα σας βασίζεται σε σήματα που κουμπώνουν σε ένα τεράστιο δίκτυο νεύρων στο κεντρικό νευρικό σας σύστημα. Τα σήματα που προέρχονται από τον εγκέφαλό σας – συγκεκριμένα, τον εγκεφαλικό φλοιό – αποστέλλονται μέσω του νωτιαίου μυελού και τα νευρικά κύτταρα που είναι υπεύθυνα για την κίνηση ονομάζονται ανώτεροι κινητικοί νευρώνες.

Εάν υπάρχει βλάβη σε οποιοδήποτε μέρος αυτών των νεύρων, αυτές οι κηλίδες είναι γνωστές ως βλάβες – ορίζονται ως μη φυσιολογικός ή κατεστραμμένος ιστός. Για παράδειγμα, μια πληγή, κύστη ή όγκος θα εμπίπτει στον ορισμό της βλάβης, επειδή αντιπροσωπεύουν κάποιο είδος τραυματισμού στον ιστό του σώματός σας. Με τη σκλήρυνση κατά πλάκας, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος επιτίθενται κατά λάθος στη μυελίνη, την προστατευτική επικάλυψη που περιβάλλει τις νευρικές ίνες, δημιουργώντας ουλές ή βλάβες.

Εκτός από την ΠΣ, μπορεί να εμφανιστούν βλάβες στον εγκέφαλο ή στο νωτιαίο μυελό ως αποτέλεσμα :

• Εγκεφαλική παράλυση
• Μόλυνση
• Τραυματική εγκεφαλική βλάβη

Βλάβες άνω και κάτω κινητικού νευρώνα

Βλάβες άνω κινητικού νευρώνα έναντι αλλοιώσεων κατώτερου κινητικού νευρώνα

Ενώ οι ανώτεροι κινητικοί νευρώνες βρίσκονται στον εγκέφαλο ή το εγκεφαλικό στέλεχος, οι κατώτεροι κινητικοί νευρώνες βρίσκονται στο νωτιαίο μυελό και στέλνουν σήματα στις μυϊκές ίνες και τους τένοντες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι βλάβες στους κατώτερους κινητικούς νευρώνες σας τείνουν να επηρεάζουν τη μυϊκή δύναμη, ενώ οι βλάβες στους ανώτερους κινητικούς νευρώνες επηρεάζουν τη μυϊκή λειτουργία. Στη σκλήρυνση κατά πλάκας, μπορεί να έχετε βλάβες σε μία ή και στις δύο θέσεις, αν και η πλειονότητα είναι βλάβες του άνω κινητικού νευρώνα.

Η ακριβής αιτία των βλαβών μπορεί να ποικίλλει. Στη ΣΚΠ, η ανοσολογική επίθεση στη μυελίνη, την προστατευτική επικάλυψη των νευρικών ινών, οδηγεί στη δημιουργία ουλών και βλαβών. Ωστόσο, και άλλοι παράγοντες, όπως εγκεφαλική παράλυση, λοιμώξεις, τραυματισμοί ή έλλειψη βιταμίνης Β12, μπορούν επίσης να προκαλέσουν παρόμοιες βλάβες.

Η αντιμετώπιση των βλαβών περιλαμβάνει τη χρήση στεροειδών για τη μείωση της φλεγμονής και την ταχεία ανακούφιση των συμπτωμάτων. Για τη μακροχρόνια διαχείριση της ΣΚΠ, χρησιμοποιούνται θεραπείες τροποποίησης της νόσου (DMTs), οι οποίες στοχεύουν στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου και την πρόληψη νέων βλαβών. Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και την ταχύτητα εξέλιξης της νόσου. Επιπλέον, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η υγιεινή διατροφή, η τακτική άσκηση, η διαχείριση του άγχους και η υποστήριξη της συναισθηματικής υγείας, είναι σημαντικές για τη συνολική διαχείριση της ΣΚΠ.

Οι τύποι αντιμετώπισης που χρησιμοποιούνται για την επιβράδυνση της εξέλιξης της ΣΚΠ είναι:

• Avonex (interferon beta-1a)
• Briumvi (ublituximab-xiiy)
• Kesimpta (ofatumumab)
• Lemtrada (alemtuzumab)
• Mavenclad (cladribine)
• Ocrevus (ocrelizumab)
• Plegridy (peginterferon beta-1a)
• Tecfidera (dimethyl fumarate)
• Tysabri (natalizumab)

Η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη θεραπεία είναι κρίσιμες για τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης προοπτικής των ασθενών με ΣΚΠ. Η πρόοδος στις θεραπείες και οι νέες ερευνητικές εξελίξεις έχουν βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών, επιτρέποντάς τους να ζήσουν μια πλήρη και ενεργή ζωή.

Πηγή: www.healthcentral.com