Καθώς περπατάω στο τοπικό μου ζυθοποιείο, με υποδέχονται πολλά φιλικά πρόσωπα. Σταματάω να πω ένα γεια σε πολλούς από αυτούς, απολαμβάνοντας τις ευχάριστες στιγμές και αποκτώντας την κοινωνική αλληλεπίδραση που χρειάζομαι. Ωστόσο, καθώς ανταποκρίνομαι στη φιλικότητα και την κοινωνική ευθύνη, μια φωνή στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου ουρλιάζει: «ΦΤΑΣΕ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΘΙΣΜΑ». Αν και φαίνομαι να στέκομαι και να περπατάω χωρίς δυσκολία, η αλήθεια είναι διαφορετική. Το σώμα μου παλεύει με τη σταθερότητα.

Ασταθής όσο πάει

Όταν περπατάω και στέκομαι, μπορώ να το κάνω μόνο για μικρές αποστάσεις και χρονικές περιόδους. Αν δεν μπορώ να καθίσω ή να ακουμπήσω κάπου, νιώθω αστάθεια στα πόδια μου. Σχεδόν πάντα φοβάμαι ότι θα πέσω ανά πάσα στιγμή. Πολλά συμπτώματα συμβάλλουν σε αυτή την αίσθηση:

Αδυναμία: Από την πρώτη έξαρση, παλεύω με αδυναμία στα πόδια μου, ιδιαίτερα στο δεξί. Συχνά νιώθω το δεξί πόδι να υποχωρεί, κάνοντάς με να περπατάω ανισόρροπα.
Μούδιασμα: Το μούδιασμα στα πόδια μου εμποδίζει την αίσθηση του εδάφους. Κάνω ένα βήμα, αλλά δεν το νιώθω, κάτι που με κάνει να αισθάνομαι ανασφαλής.
Πόνος: Συχνά νιώθω καυστικό νευρικό πόνο και στα δύο πόδια. Αυτό με κάνει να νιώθω άβολα και να χάνω την προσοχή μου.
Σπασμοί: Περιστασιακά, αντιμετωπίζω σπασμούς στα πόδια, προκαλώντας ανεξέλεγκτες μυϊκές κινήσεις που μπορεί να με ρίξουν.
Σπαστικότητα: Τα πόδια μου συχνά γίνονται άκαμπτα, με αποτέλεσμα να περπατάω σαν το τέρας του Φρανκενστάιν.
Πτώση ποδιού: Συχνά δυσκολεύομαι να σηκώσω το μπροστινό μέρος του ποδιού μου. Παρά τις εντολές του εγκεφάλου μου, το πόδι μένει κάτω ή σηκώνεται μόνο μερικώς.
Ισορροπία: Υποφέρω από προβλήματα ισορροπίας, κάτι που δυσκολεύει τη σταθερότητα.
Κόπωση: Η καθημερινή κούραση κάνει κάθε κίνηση δύσκολη, σαν να περπατάω σε βρεγμένο τσιμέντο.

Αγώνας για σταθερότητα

Ενώ θα έπρεπε να περπατάω με μπαστούνι, το χρησιμοποιώ σπάνια. Το αριστερό μου χέρι, επηρεασμένο από τη συμβραχυδακτυλία, δυσκολεύεται να κρατήσει το μπαστούνι. Ακόμα και με βοηθητικές συσκευές, δεν νιώθω σταθερός λόγω των συμπτωμάτων μου. Έτσι, προσαρμόζομαι όσο καλύτερα μπορώ. Ελαχιστοποιώ την απόσταση που περπατάω και τον χρόνο που αφιερώνω όρθιος. Έχω συνηθίσει την αίσθηση αστάθειας, αλλά περιστασιακά ένα μεγάλο κύμα με ρίχνει κάτω.

Άλλος ένας αόρατος αγώνας

Το να αισθάνομαι σταθερός στα πόδια μου είναι κάτι που οι περισσότεροι θεωρούν δεδομένο. Όπως πολλά προβλήματα με την ΠΣ, η έλλειψη σταθερότητας είναι αόρατη στους άλλους. Αν και φαίνομαι σταθερός, παλεύω με αυτό το πρόβλημα καθημερινά. Πολλοί άνθρωποι με ΠΣ αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Θυμηθείτε, ανεξάρτητα από την εμφάνιση κάποιου, μπορεί να αγωνίζεται κάτω από την επιφάνεια.

Του Devin Garlit
Πηγή: multiplesclerosis.net