Ο Ζώρας Τσάπελης, (Ζωγράφος το κανονικό του), υπήρξε ένας από τους πιο αξιόλογους δευτεραγωνιστές του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, αφήνοντας πίσω του πλούσιο καλλιτεχνικό έργο.

Γεννήθηκε το 1921 στη Σαλαμίνα και αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1945. Το ίδιο έτος έκανε το ντεμπούτο του στο θεατρικό σανίδι με το έργο Επιθεωρητής του Γκόγκολ. Η καριέρα του ξεκίνησε δυναμικά και γρήγορα εξελίχθηκε σε μια μακρά και πολυσχιδή διαδρομή.

Από τις περιοδείες με το μουσικό θέατρο της Λέλας Σκορδούλη έως τις συνεργασίες του με τους σημαντικότερους θιάσους της εποχής, όπως του Δημήτρη Χορν, της Έλλης Λαμπέτη, του Μάνου Κατράκη και άλλων, ο Τσάπελης άφησε το στίγμα του σε παραστάσεις-σταθμούς. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν έργα όπως Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται του Καζαντζάκη, Ματωμένος Γάμος του Λόρκα, Μάκβεθ του Σαίξπηρ και πολλές ακόμα εμβληματικές παραγωγές.

Από το 1966, έγινε βασικό στέλεχος του Εθνικού Θεάτρου, όπου παρέμεινε μέχρι το 1983, συμμετέχοντας σε πλήθος έργων κλασικών και σύγχρονων συγγραφέων, όπως ο Τσέχωφ, ο Μπρεχτ, ο Σοφοκλής, ο Αισχύλος και ο Σαίξπηρ. Το 1986 ερμήνευσε τον τελευταίο του θεατρικό ρόλο, τον Ξένο στον Οιδίποδα επί Κολωνώ του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή.

Η κινηματογραφική του παρουσία ήταν εξίσου αξιοσημείωτη, με πρώτη του εμφάνιση το 1946 στην ταινία Άδουλοι Σκλάβοι. Ακολούθησαν ταινίες όπως η Κάλπικη Λίρα (1955), Κοινωνία Ώρα Μηδέν (1966) και Ορατότης Μηδέν (1970). Συνολικά, συμμετείχε σε περισσότερες από 40 κινηματογραφικές παραγωγές.

Στη μικρή οθόνη, εμφανίστηκε στη σειρά Μικρές Αγγελίες το 1985, ενώ συμμετείχε σε πολλά θεατρικά έργα για το ραδιόφωνο, μεταξύ αυτών και το δημοφιλές ραδιοφωνικό σίριαλ Το Σπίτι των Ανέμων.

Η ζωή του επισκιάστηκε από προβλήματα υγείας τη δεκαετία του 1990, όταν άρχισε να υποφέρει από αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια και τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Αποσύρθηκε στη Σαλαμίνα, όπου πέρασε τα τελευταία του χρόνια.

Ο Ζώρας Τσάπελης έφυγε από τη ζωή στις 11 Ιανουαρίου 2002, σε ηλικία 81 ετών, αφήνοντας πίσω του ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα στον ελληνικό πολιτισμό.

Φιλμογραφία